پدران پيامبران عليهم السلام

امام على عليه السلام ـ در وصف پيامبران عليهم السلام ـ فرمود : خداوند پيامبران را در برترين امانتگاه به وديعه سپرد و در بهترين قرارگاه جايشان داد و از صلب پدرانى بزرگوار به زهدان هاى مادرانى پاك و پاكيزه منتقل شدند. هر زمان كه يكى از آنها مى رفت جانشينى از آنان براى ترويج دين خدا برمى خاست، تا آنكه كرامت خداوند سبحانه و تعالى به محمّد صلى الله عليه و آله رسيد. پس، او را از برترين رويشگاه ها و ارجمندترين كِشتگاه ها بيرون آورد، از درختى كه پيامبرانش را از آن به وجود آورد و اُمناى [وحى] خويش را از آن برگزيد خاندانش بهترين خاندان ها، و خانواده اش بهترين خانواده ها و تبارش بهترين تبارهاست.

امام على عليه السلام : و گواهى مى دهم كه محمّد بنده خدا و فرستاده اوست و سرور بندگانش مى باشد. هر زمان خداوند آفريدگان را به دو شاخه تقسيم كرد، او را در بهترين شاخه قرار داد، نه آلوده دامنى در وجود او سهيم شد و نه گنهكارى در وجودش شريك گشت.

امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه «الذى يراك حين تقوم. و تقلّبك فى الساجدين» ـ فرمود : تو را ، آن گاه كه به فرمان او بر مى خيزى و جا به جا شدنت در پشت هاى پيامبران را يكى پس از ديگرى، مى بيند.

مجمع البيان ـ در تفسير آيه «و تقلّبك فى الساجدين» ـ : ··· و به قولى معنايش اين است كه در صُلب هاى يكتا پرستان ، از پيامبرى به پيامبر ديگر منتقل مى شدى، تا اينكه خداوند تو را پيامبر به جهان آورد. اين مطلب را عطا و عكرمه از ابن عباس نقل كرده اند. از امام باقر و امام صادق ـ صلوات اللّه عليهما ـ نيز روايت شده است كه فرمودند : يعنى از صلب پيامبرى به صلب پيامبرى ديگر منتقل مى شد، تا آنكه او را از صلب پدرش بيرون آورد كه از زمان آدم همواره پشت اندر پشت به طريق ازدواج مشروع صورت مى گرفته و آلوده به هيچ گونه زنا و ازدواج نا مشروعى نبوده است.