انواع فرشتگان

امام على عليه السلام : سپس ميان آسمان هاى برين را بشكافت و آن گاه آن شكاف ها را با فرشتگان گوناگون خود پر كرد. برخى از آنها كارشان سجده است و ركوع نمى كنند و برخى همواره در ركوعند و قامت راست نمى كنند. برخى صف كشيده اند و از جاى نمى جنبند. برخى تسبيح گويانند و به ستوه نمى آيند. نه خوابِ ديدگان آنها را فرا مى گيرد و نه سهو و اشتباهِ خردها و نه ضعف و سستىِ بدنها و نه غفلتِ برخاسته از فراموشى
دسته اى از آنها امينانى بر وحى اويند و زبان هايى به سوى پيامبرانش و با حكم و فرمان او آمد و شد مى كنند [يا براى ارسال فرمان و حكم حق در رفت و آمدند]
دسته اى ديگر از آنها نگهبانان بندگان اويند و دربانان درهاى بهشتش. برخى از آنها پاهايشان در زمين هاى زيرين فرو رفته و استوار است و گردن هايشان از آسمان برين برگذشته است و اعضايشان از كرانه هاى جهان بيرون زده و شانه هايشان با پايه هاى عرش مناسب است و ديدگانشان در زير عرش پايين افتاده و در بال هاى خود پيچيده اند و ميان آنها و فروترانشان حجاب هاى عزّت و پرده هاى قدرت زده شده است. پروردگارشان را در وهم به صورتى در نياورند و صفات آفريدگان را بر او روا ندارند و در جاى ها محدودش نكنند و با نظير و مانندها به او اشاره نكنند.

امام على عليه السلام ـ در وصف فرشتگان ـ فرمود : آنان را به صورت هاى گوناگون و اندازه هاى متفاوت بيافريد. بالدارانى هستند كه شكوه عزّت و قدرت او را مى ستايند و آنچه از صُنع پروردگار در آفريدگان آشكار است به خود نمى بندند···
دسته اى از آنها درون ابرهاى انبوه و گرانبار، در كوههاى بلند و در كمينگاه تاريكى هاى گمراه كننده به سر مى برند و دسته اى از آنها پاهايشان لايه هاى زمين زيرين را شكافته و همچون پرچم هايى سفيد است كه در شكاف هاى فضا فرو رفته و در زير آنها نسيمى خوش وزان است كه آنها را در جاى خود نگه مى دارد، بندگى حق آنان را از هر كار ديگرى باز داشته است.

امام زين العابدين عليه السلام ـ در درود فرستادن بر حاملان عرش و هر فرشته مقرّبى ـ فرمود: بار خدايا! و حاملان عرشَت كه از تسبيح گويى تو سست نمى شوند و از تقديست به ستوه نمى آيند و از عبادتت درمانده نمى شوند و كوتاهى را بر كوشايى در امر تو ترجيح نمى دهند و از شيفتگى به تو غافل نمى گردند. و اسرافيل، آن صاحب صور كه چشم به راه و منتظر اجازه تو و فرا رسيدن فرمان توست، تا با دميدن [در صور]، مردگانِ گروگان گورها را بيدار كند. و ميكائيل كه نزد تو داراى منزلت است و در طاعت تو جايگاهى بلند دارد. و جبرئيل كه امين وحى توست و در ميان اهل آسمان هايت مطاع است و در پيشگاهت ارجمند و در درگاهت مقرّب است. و روح كه گماشته بر فرشتگانِ حجاب هاست. و روح (نام فرشته بسيار بزرگ) كه از عالم امر توست. پس، بر اين ها درود فرست و نيز بر فرشتگانى كه فروتر از اينانند و ساكنان آسمان هاى تو و امينان پيغامهايت هستند و هم بر فرشتگانى كه از هيچ كوششى خسته نمى شوند و از هيچ رنجى، ماندگى و سستى به آنها راه نمى يابد و شهوت ها و خواهش ها آنها را از تسبيح تو باز نمى دارد و فراموشىِ ناشى از غفلت ها مانعِ آنان از تعظيم تو نمى شود [زيرا فاقد اين امور هستند]. ديدگانشان به كرنش فروهشته است و قصد (جسارت) نگاه كردن به تو را نمى كنند و چانه هاى خود را به زير افكنده اند، فرشتگانى كه به آنچه نزد توست بسى راغبند، شيفته يادْ كِرد نعمت هاى تو هستند و در برابر عظمت تو و شكوه كبريايى ات فروتنند و فرشتگانى كه چون به دوزخ بنگرند كه بر نافرمانان تو گُر مى كشد، گويند : «پاك و منزّهى تو، ما تو را چنان كه سزاوار بندگى توست بندگى نكرديم»
پس، درود فرست بر ايشان ··· و بر فرشتگان روحانى خود و آنان كه نزد تو قرب و منزلت دارند و آنان كه بَرندگان امور غيبى به نزد رسولانت هستند و آنان كه امين وحى تو مى باشند و بر آن دسته از فرشتگانى كه به خود اختصاصشان داده اى و با تقديس خود از خوراك و نوشيدنى بى نيازشان كرده اى و درون طبقات آسمان هايت جايشان داده اى و بر فرشتگانى كه در اطراف و اكناف آسمان هايت ايستاده اند، تا آن گاه كه فرمان به سر آمدن وعده ات در رسد
و بر خزانه داران باران و به پيش رانندگان ابر و بر فرشته اى كه از صداى راندنش، بانگ تندرها شنيده مى شود و هرگاه با آواز راندن او ابر خروشان به شنا درآيد، صاعقه هاى آذرخش ها مى درخشد. و بر فرشتگانى كه برف و تگرگ را همراهى مى كنند و فرشتگانى كه با فرود آمدن دانه هاى باران فرود مى آيند و فرشتگانى كه مسئولان خزانه هاى بادهايند و فرشتگانى كه بر كوه ها گماشته شده اند، تا از جاى نجنبند و فرشتگانى كه وزن آب ها و پيمانه باران هاى سخت و رگبارها را به آنان شناسانده اى و بر فرشتگانى كه به سوى زمينيان فرستاده اى تا بلايى ناخوشايند برايشان بياورند يا گشايش و نعمتى خوشايند [بر اينان درود فرست]
و بر سفيران گرامى نيكوكار و فرشتگان بزرگوارى كه نگهبان و نويسنده اعمال بندگانند و بر فرشته مرگ و دستيارانش و بر منكر و نكير و بر رُومان آزمايش كننده [اهل ]گورها و بر طواف كنندگان بيت المعمور و بر مالك و زمام داران دوزخ و بر رضوان و كليد داران بهشت و بر فرشتگانى كه «از فرمان خدا سرپيچى نمى كنند و آنچه بدان ها دستور داده شود، به كار مى بندند» و بر فرشتگانى كه [به اهل بهشت ]مى گويند : «درود بر شما به سبب شكيبايى كه كرديد و راستى چه نيكوست فرجام آن سراى» و بر دوزخبانان كه چون به ايشان گفته شود : «او را بگيريد و در غُل كشيد و به دوزخش اندازيد» به سوى او بشتابند و امانش ندهند. و بر هر فرشته اى كه نامش را نياورديم و نمى دانيم نزد تو چه پايگاهى دارد و او را به چه كارى گماشته اى و بر فرشتگانى كه در هوا و زمين و آب جاى دارند و بر آنانى كه بر خلق گماشته شده اند
پس، بر ايشان درود فرست، در آن روزى كه «هر كس مى آيد و فرشته اى او را مى راند و فرشته اى گواهى مى دهد» و بر آنان درود فرست ، درودى كه بر كرامت آنها و بر طهارت و پاكيشان بيفزايد.

امام صادق عليه السلام : خداوند فرشتگان را گونه گون آفريده است و رسول خدا صلى الله عليه و آله جبرئيل را ديد كه ششصد بال داشت و بر ساق پايش دُردانه هايى بود همچون قطرات باران بر روى برگ گياهان و ميان آسمان و زمين را پر كرده بود
هرگاه خداوند به ميكائيل فرمان دهد كه به دنيا فرود آيد، پاى راستش در آسمان هفتم قرار مى گيرد و پاى ديگرش در زمين هفتم.

امام صادق عليه السلام : خداوند فرشتگانى دارد كه تا روز قيامت در حال ركوعند و فرشتگانى دارد كه تا روز قيامت در حال سجودند.