خصلتهايى كه به وسيله زبان آشكار مى شوند

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ في الإنسانِ عَشرَ خِصالٍ يُظهِرُها لِسانُهُ : شاهِدٌ يُخبِرُ عَنِ الضَّميرِ ، و حاكِمٌ يَفصِلُ بَينَ الخِطابِ ، و ناطِقٌ يَرُدُّ بهِ الجَوابَ ، و شافِعٌ يُدرِكُ بهِ الحاجَةَ ، و واصِفٌ يَعرِفُ بهِ الأشياءَ ، و أميرٌ يأمُرُ بالحُسنِ ، و واعِظٌ يَنهى عَنِ القَبيحِ ، و مُعَزٍّ تَسكُنُ بهِ الأحزانُ ، و حاضِرٌ تُجلى بهِ الضَّغائنُ ، و مُونِقٌ تَلتَذُّ بهِ الأسماعُ .

امام على عليه السلام : در انسان ده خصلت وجود دارد كه زبانِ او آنها را آشكار مى سازد: زبان گواهى است كه از درون گزارش مى دهد. داورى است كه به دعواها فيصله مى دهد. گويايى است كه به وسيله آن [به پرسشها ]پاسخ داده مى شود. واسطه اى است كه با آن مشكل برطرف مى شود. توصيفگرى است كه با آن اشياء شناخته مى شود. فرماندهى است كه به نيكى فرمان مى دهد. اندرزگويى است كه از زشتى باز مى دارد. تسليت دهنده اى است كه غمها با آن تسكين مى يابد. حاضرى است كه به وسيله آن كينه ها برطرف مى شود و دلربايى است كه گوشها به وسيله آن لذّت مى برد.

نمایش منبع