گوش دل

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لولا تَمَزُّعُ قلوبِكُم و تَزَيُّدُكُم في الحَديثِ لَسَمِعتُم ما أسمَعُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر پراكندگى دلها و دروغ گوييهاى شما نبود، بي گمان آنچه را من مى شنوم شما نيز مى شنيديد.

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أرى نُورَ الوَحيِ و الرِّسالَةِ، و أشُمُّ رِيحَ النُّبُوَّةِ ، و لقد سَمِعتُ رَنَّةَ (رَنَةَ) الشَّيطانِ حينَ نَزَلَ الوَحيُ علَيهِ ـ صلى الله عليه و آله ـ فقلتُ : يا رسولَ اللّه ِ ، ما هذهِ الرَّنَّةُ ؟ فقالَ : هذا الشَّيطانُ قد أيِسَ مِن عِبادَتِهِ ، إنّكَ تَسمَعُ ما أسمَعُ ، و تَرى ما أرى ، إلاّ أنَّكَ لَستَ بِنَبيٍّ ، و لكنَّكَ لَوَزيرٌ ، و إنّكَ لَعَلى خَيرٍ .

امام على عليه السلام : من نور وحى و رسالت را مى ديدم و شميم نبوّت را مى بوييدم. هنگامى كه بر پيامبر وحى نازل شد، فرياد شيطان را شنيدم. گفتم: اى رسول خدا! اين چه فريادى است؟ فرمود: اين شيطان بود كه از عبادت خويش [از سوى مردم ]نوميد شد. همانا آنچه را من مى شنوم، تو نيز مى شنوى و آنچه را من مى بينم تو هم مى بينى جز اين كه تو پيامبر نيستى، اما البته وزير [و دستيار] هستى. راستى كه تو در راه خير و صلاح هستى.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنّما مَثَلي بينَكُم كَمَثَلِ السِّراجِ في الظُّلمَةِ ، يَستَضيءُ بهِ مَن وَلَجَها ، فاسمَعوا أيُّها الناسُ و عُوا ، و أحضِروا آذانَ قُلوبِكُم تَفهَمُوا (تَفقَهُوا) .

امام على عليه السلام : حكايت وجود من در ميان شما، در حقيقت، حكايت چراغ است در تاريكى، كه هر كس قدم در تاريكى نهد از نور آن چراغ پرتو مى گيرد. پس اى مردم! بشنويد و حفظ كنيد و گوشهاى دلهايتان را آماده سازيد، تا بفهميد.

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنَّ للقَلبِ اُذنَينِ: رُوحُ الإيمانِ يَسارُّهُ بالخَيرِ ، و الشَّيطانُ يَسارُّهُ بالشرِّ ، فأيُّهُما ظَهَرَ على صاحِبِهِ غَلَبَهُ .

امام صادق عليه السلام : همانا دل داراى دو گوش است: روح ايمان در او نجواى خير مى كند و شيطان نجواى شر مى كند. پس هر يك از آن دو بر ديگرى پيروز شود او را مغلوب خود مى كند.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنّ للقَلبِ اُذنَينِ ، فإذا هَمَّ العَبدُ بذَنبٍ قالَ لَهُ رُوحُ الإيمانِ : لا تَفعَلْ ، و قالَ لَهُ الشَّيطانُ : افعَلْ ، و إذا كانَ على بَطنِها نُزِعَ مِنهُ رُوحُ الإيمانِ .

امام صادق عليه السلام : همانا دل داراى دو گوش است: پس هر گاه بنده آهنگ گناهى كند، روح ايمان به او گويد: نكن و شيطان گويد: بكن و چون روى شكم زن [بد كاره ]قرار گيرد، روح ايمان از او كنده شود.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : ما مِن قَلبٍ إلاّ و لَهُ اُذُنانِ : على إحداهُما مَلَكٌ مُرشِدٌ ، و علَى الاُخرى شَيطانٌ مُفَتِّنٌ ، هذا يَأمُرُهُ و هذا يَزجُرُهُ ، الشَّيطانُ يَأمُرُهُ بالمَعاصي و المَلَكُ يَزجُرُهُ عَنها ، و هُو قولُ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ : «عَنِ اليَمينِ و عَنِ الشِّمالِ قَعيدٌ * ما يَلفِظُ مِن قَولٍ إلاّ لَدَيْهِ رَقيبٌ عَتيدٌ» . .

امام صادق عليه السلام : هيچ دلى نيست جز اين كه داراى دو گوش است: كنار يكى از آنها فرشته اى راهنما قرار دارد و كنار ديگرى شيطانى اغواگر. اين به او فرمان مى دهد و آن او را باز مى دارد. شيطان به گناهان فرمانش مى دهد و فرشته از آنها بازش مى دارد و اين است [معناى ]كلام خدا كه مى فرمايد: «در جانب راست و چپ نشسته اى است. سخنى بر زبان نياورد، جز اين كه نزدش محافظى مهيّا ايستاده است».

نمایش منبع

عنه عليه السلام : ما مِن مُؤمِنٍ إلاّ و لِقَلبِهِ اُذُنانِ في جَوفِهِ : اُذُنٌ يَنفُثُ فيها الوَسواسُ الخَنَّاسُ ، و اُذنٌ يَنفُثُ فيها المَلَكُ ، فَيُؤَيِّدُ اللّه ُ المؤمنَ بالمَلَكِ ، فذلكَ قولُهُ : «و أيَّدَهُم بِرُوحٍ مِنهُ» . .

امام صادق عليه السلام : هيچ مؤمنى نيست، مگر اين كه دلش دو گوش درونى دارد: گوشى كه وسواس خنّاس در آن مى دمد و گوشى كه فرشته در آن مى دمد. پس خداوند، مؤمن را به وسيله فرشته تقويت مى كند و اين است معناى سخن خداوند كه مى فرمايد: «آنها را به وسيله روحى از جانب خود تقويت كرد».

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ لمّا قالَ لَهُ هارونُ بنُ خارِجَةَ : إنّي أفرَحُ مِن غيرِ فَرَحٍ أراهُ في نَفسي و لا في مالي و لا في صَديقي ، و أحزَنُ مِن غيرِ حُزنٍ أراهُ في نَفسي و لا في مالي و لا في صَديقي ـ : نَعَم ، إنّ الشَّيطانَ يُلِمُّ بالقَلبِ فيَقولُ : لو كانَ لكَ عندَ اللّه ِ خَيرٌ ما أراكَ علَيكَ عَدُوَّكَ و لا جَعَلَ بكَ إلَيهِ حاجَةً ! هَل تَنتَظِرُ إلاّ مِثلَ الذي انتَظَرَ الذينَ مِن قَبلِكَ ، فهَل قالوا شيئا ؟! فذاكَ الذي يَحزَنُ مِن غيرِ حُزنٍ
و أمّا الفَرَحُ فإنَّ المَلَكَ يُلِمُّ بالقلبِ فيَقولُ : إن كانَ اللّه ُ أراكَ علَيكَ عدوَّك و جَعَلَ بكَ إلَيهِ حاجَةً فإنّما هي أيّامٌ قلائلُ ، أبشِرْ بمَغفِرَةٍ مِن اللّه ِ و فَضلٍ ، و هُو قَولُ اللّه ِ : «الشَّيطانُ يَعِدُكُمُ الفَقْرَ و يَأْمُرُكُمْ بالفَحْشاءِ و اللّه ُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ و فَضْلاً» . .

امام صادق عليه السلام ـ آنگاه كه هارون بن خارجه به امام عليه السلام عرض كرد: من گاهى اوقات شاد مى شوم، بى آنكه موجبات آن را در خودم يا مالم و يا دوستم بيابم و گاهى اندوهگين مى شوم، بى آنكه در خودم يا مالم و يا در رابطه با دوستم موجبى براى اين اندوه بيابم ـ فرمود : آرى، همانا شيطان به دل نزديك مى شود و مى گويد: «اگر پيش خدا ارزش و اعتبارى داشتى، خداوند تو را دشمن شاد نمى كرد و تو را نيازمند او نمى ساخت. آيا سرنوشتى جز مانند سرنوشت پيشينيان خود انتظار دارى؟ آيا آنها چيزى گفتند؟» اين است كه بى دليل اندوهگين مى شود
و اما شاد شدن، علتش اين است كه فرشته به دل نزديك مى شود و مى گويد: «اگر خداوند تو را دشمن شاد كرده و تو را در موردى نيازمند او ساخته است، اين چند روزه اى بيش نيست، بشارت باد تو را به آمرزش و فضل پروردگارت». اين است معناى سخن خدا كه مى فرمايد: «شيطان شما را از تهيدستى بيم مى دهد و شما را به زشت كارى وا مى دارد و [لى ]خداوند از جانب خود به شما وعده آمرزش و بخشش مى دهد».

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنّ لكَ قَلبا و مَسامِعَ ، و إنَّ اللّه َ إذا أرادَ أن يَهدِيَ عَبدا فَتَحَ مَسامِعَ قَلبِهِ ، و إذا أرادَ بهِ غيرَ ذلكَ خَتَمَ مَسامِعَ قَلبِهِ فلا يَصلُحُ أبدا ، و هُو قَولُ اللّه ِ تعالى «أم عَلى قُلُوبٍ أقْفالُها» . .

امام صادق عليه السلام : همانا تو را دلى است و گوشهايى. هر گاه خداوند بخواهد بنده اى را هدايت كند، گوشهاى دل او را باز مى كند و هر گاه جز اين براى او بخواهد، گوشهاى دلش را مى بندد و ديگر هرگز اصلاح نمى شود و اين است معناى سخن خداوند متعال: «يا بر دلهايشان قفلهاست؟».

نمایش منبع