شب قدر

ثواب الأعمال ـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ : حمران از امام باقر عليه السلام درباره معناى آيه «ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم» سؤال كرد حضرت فرمود : آرى، منظور شب قدر است. آن شب، همه ساله در دهه آخر ماه رمضان قرار دارد و قرآن جز در شب قدر نازل نشده است. خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «در آن شب هر كارى [به نحوى ]استوار، فيصله مى يابد». [سپس ]فرمود: در شب قدر هر چيزى، از خير و شرّ يا طاعت و معصيت يا ولادت مولودى يا مرگ كسى يا روزى اى، كه در آن سال تا شب قدر سال آينده تحقق مى يابد، مقدّر مى شود. آنچه در آن شب مقدّر و حكم شود، حتمى است و البته مشيّت و خواست خدا در آن دخالت مى كند
حمران مى گويد: عرض كردم: «شب قدر، بهتر از هزار ماه است»، مقصود چه چيزِ شبِ قدر است؟ فرمود: كار شايسته در اين شب، مانند نماز و زكات و انواع كارهاى نيك، از كارى كه در هزار ماهِ بدون شب قدر صورت گيرد، برتر و بهتر است. و اگر نبود كه خداوند حسنات مؤمنان را مضاعف مى كند، ايشان [به كمال فضيلت و ثواب ]نمى رسيدند، ولى خداوند عزّ و جلّ، حسنات آنان را مضاعف مى گرداند.

امام صادق عليه السلام : چون دهه آخر ماه رمضان فرا مى رسيد، رسول خدا صلى الله عليه و آله كمر [همّت ]مى بست و از زنان دورى مى گزيد و شبها را احيا مى داشت و خود را وقف عبادت مى كرد.