حرام بودنِ خود كشى

الخرائج و الجرائح ـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ : ما در غزوات به صورت گروه هاى نُه تايى ده تايى بيرون مى رفتيم و كارها را ميان خود تقسيم مى كرديم. يكى در چادر مى نشست و يكى براى دوستانش كار مى كرد، غذايشان را درست مى كرد و شترانشان را آب مى داد و عدّه اى هم پيش پيامبر مى رفتند. اتفاقاً در گروه ما مردى بود كه كار سه نفر را مى كرد: هيزم مى كشيد، آب مى آورد و غذايمان را درست مى كرد. اين موضوع، به عرض پيامبر صلى الله عليه و آله رسيد. حضرت فرمود: او مردى دوزخى است. سپس با دشمن رو به رو شديم و به جنگ پرداختيم، آن مرد مجروح شد و تيرى برداشت و خودش را با آن كشت. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: گواهى مى دهم كه من رسول خدا و بنده او هستم.

امام باقر عليه السلام : مؤمن به هر بلايى گرفتار مى شود و با هر مرگى مى ميرد، اما خود كشى نمى كند.

امام صادق عليه السلام : هر كه عمداً خودش را بكشد، در آتش دوزخ جاودانه است.