نكو حالان

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : المَغبونُ مَن غَبَنَ نفسَهُ ، و المَغبوطُ مَن سَلِمَ لَهُ دِينُهُ .

امام على عليه السلام : بازنده كسى است كه نفْسِ خود را ببازد و نكو حال كسى است كه دينش سالم باشد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنّ المَغبونَ مَن غَبَنَ عُمرَهُ ، و إنَّ المَغبوطَ مَن أنفَذَ عُمرَهُ في طاعةِ رَبِّهِ .

امام على عليه السلام : بازنده كسى است كه عمر خود را ببازد و نكو حال (برنده) كسى است كه عمرش را در طاعت پروردگارش بگذراند.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : ما المَغبوطُ إلاّ مَن كانَت هِمَّتُهُ نَفسَهُ .

امام على عليه السلام : نكو حال نيست مگر كسى كه همّ و غمش [اصلاح و نجات ]نفْسش باشد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : المَغبونُ ، مَن غَبَنَ دِينَهُ ، و المَغبوطُ مَن حَسُنَ يَقِينُهُ .

امام على عليه السلام : بازنده كسى است كه دين خود را ببازد و نكو حال كسى است كه يقينش نيكو باشد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : المَغبونُ مَن غَبَنَ دِينَهُ ، و المَغبوطُ مَن سَلِمَ له دِينُهُ و حَسُنَ يَقِينُهُ .

امام على عليه السلام : بازنده كسى است كه دين خود را ببازد و نكو حال، كسى است كه دينش سالم و يقينش نيكو باشد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنّ الزاهِدِينَ فِي الدنيا تَبكي قلوبُهُم و إن ضَحِكُوا ، و يَشتَدُّ حُزنُهُم و إن فَرِحُوا ، و يَكثُرُ مَقتُهُم أنفُسَهُم و إنِ اغتَبَطُوا بما رُزِقُوا .

امام على عليه السلام : بى اعتنايانِ به دنيا، دلهايشان گريان است هر چند در ظاهر بخندند و اندوهشان سخت است، هر چند اظهار شادى كنند و از نفسهاى خويش بسيار در خشمند، هر چند از آنچه روزيشان شده رشك برده شوند.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : صاحبُ السُّلطانِ كَراكِبِ الأسَدِ ؛ يُغبَطُ بمَوقِعِهِ ، و هو أعلَمُ بِمَوضِعِهِ .

امام على عليه السلام : نديم پادشاه، مانند كسى است كه بر شير سوار باشد : مردم به موقعيت او غبطه مى خورند، اما او خود بهتر مى داند كه در چه جايگاهى است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : رُبَّ مُستَقبِلٍ َيوما ليسَ بِمُستَدبِرِهِ ، و مَغبوطٍ في أوَّلِ لَيلِهِ قامَت بَواكِيهِ في آخِرِهِ .

امام على عليه السلام : چه بسيار كسانى كه روزى را آغاز كردند، اما آن را به پايان نبردند و چه بسيار كسانى كه در آغازِ شب نكو حال بوده، اما در پايان شب گريه كنندگانشان بر آنان گريستند.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنَّ الدنيا دارُ فَناءٍ و عَناءٍ ، و غِيَرٍ و عِبَرٍ ··· و مِن غِيَرِها أنّكَ تَرَى المَرحومَ مَغبوطا ، و المَغبوطَ مَرحوما ، ليس ذلكَ إلاّ نَعيما زَلَّ (زالَ) ، و بُؤسا نَزَلَ .

امام على عليه السلام : دنيا سراى نيستى و رنج و دگرگونيها و عبرتهاست··· از نمونه دگرگونى و ناپايدارى دنيا، اين است كه شخصى را مى بينى كه تا ديروز مورد ترحّم بود و امروز به حال او غبطه مى خورند و يا شخصى تا ديروز به حالش غبطه مى خوردند و امروز برايش دلسوزى مى شود؛ اين نيست مگر از آن رو كه نعمتى از دست رفته و بينوايى و مصيبتى نازل شده است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ في صفةِ المَأخوذِ علَى الغِرَّةِ عندَ المَوتِ ـ : ··· و يَزهَدُ فيما كانَ يَرغَبُ فيه أيّامَ عُمُرِهِ ، و يَتَمَنّى أنَّ الذي كان يَغبِطُهُ بها و يَحسُدُهُ علَيها قد حازَها دُونَهُ ! .

امام على عليه السلام ـ در وصف كسانى كه غافلگير مرگ شده اند ـ فرمود : ··· و به آنچه همه عمرش راغب و شيفته آن بود، بى ميل و رغبت مى شود و آرزو مى كند كه كاش آن كس كه حسرت او را مى خورد و بر وى حسادت مى ورزيد، اين اموال را گرد آورده بود، نه او!

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ مِن كتابِهِ إلى معاويةَ ـ : ··· فَاحذَرْ يوما يَغتَبِطُ فيهِ مَن أحمَدَ عاقِبَةَ عَمَلِهِ ، و يَندَمُ مَن أمكَنَ الشيطانَ مِن قِيادِهِ فلَم يُجاذِبْهُ .

امام على عليه السلام ـ در نامه خود به معاويه ـ نوشت : ··· پس بترس از روزى كه در آن روز آن كه پايان كار خود را نيكو گردانيده شادمان است . و كسى كه زمام اختيار خويش را به دست شيطان داده و با او ستيز نكرده، پشيمان مى شود.

نمایش منبع