عبادت غير خدا

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَلعونٌ مَلعونٌ مَن عَبَدَ الدِّينارَ و الدِّرهَمَ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : ملعون است ملعون ، كسى كه بندگى دينار و درهم كند.

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : العَبيدُ ثَلاثةٌ : عَبدُ رِقٍّ، و عَبدُ شَهوَةٍ ، و عَبدُ طَمَعٍ .

امام على عليه السلام : بندگان سه گونه اند: بنده زرخريد، بنده شهوت ، و بنده طمع.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن عَبَدَ الدّنيا و آثَرَها علَى الآخِرَةِ استَوخَمَ العاقِبَةَ .

امام على عليه السلام : هركه بندگى دنيا كند و آن را بر آخرت برگزيند، فرجامش ناگوار باشد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن قَضى حَقَّ مَن لا يَقضِي حَقَّه فقَد عَبَدَهُ .

امام على عليه السلام : هركه حقّ كسى را بگزارد كه حقّ او را به جا نمى آورد، هر آينه او را بندگى كرده است .

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : مَن أصغى إلى ناطِقٍ فقَد عَبَدَهُ، فإن كانَ النّاطِقُ يُؤَدّي عَنِ اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فقَد عَبَدَ اللّه َ، و إن كانَ النّاطِقُ يُؤَدّي عنِ الشَّيطانِ فقَد عَبَدَ الشَّيطانَ .

امام باقر عليه السلام : هركه به گوينده اى گوش سپارد، او را بندگى كرده است؛ اگر آن گوينده از خداوند عزّ و جلّ بگويد شنونده خدا را عبادت كرده و اگر از طرف شيطان بگويد شيطان را عبادت كرده باشد.

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : ليسَ العِبادَةُ هِيَ السُّجودَ و لا الرُّكوعَ، إنّما هِيَ طاعَةُ الرِّجالِ، مَن أطاعَ المَخلوقَ في مَعصِيَةِ الخالِقِ فقَد عَبَدَهُ .

امام صادق عليه السلام : عبادت به سجود و ركوع نيست ، بلكه به فرمانبرى از ديگران است؛ هركه فرمان آفريده اى را كه مخالفِ فرمان آفريدگار است ، اطاعت كند بى گمان او را عبادت كرده است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن أطاعَ رَجُلاً في مَعصِيَةٍ فقَد عَبَدَهُ .

امام صادق عليه السلام : هركه از كسى در معصيت خدا فرمان برد، هر آينه او را بندگى كرده است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ و قَد سَألَهُ أبو بَصيرٍ عَن قَولِهِ تَعالى : «اتَّخَذوا أَحْبارَهُم و رُهْبانَهُم أرْبابا مِن دُونِ اللّه ِ» . ـ : أما و اللّه ِ ما دَعَوهُم إلى عِبادَةِ أنفُسِهِم، و لَو دَعَوهُم إلى عِبادَةِ أنفُسِهِم لَما أجابوهُم، و لكِنْ أحَلّوا لَهُم حَراما و حَرَّموا عَلَيهِم حَلالاً، فعَبَدوهُم مِن حَيثُ لا يَشعُرون .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال ابو بصير از آيه «[يهوديان] علما و راهبان خود را، به جاى خدا، صاحب اختيار خود گرفتند» ـ : به خدا سوگند آن علما و راهبان آنان را به عبادت خود فرا نخواندند. اگر ايشان را به عبادت خود دعوت مى كردند قطعاً دعوتشان را نمى پذيرفتند؛ بلكه حرامى را براى آنان حلال كردند و حلالى را حرام ، و بدين ترتيب، نا خود آگاه علما و راهبان خود را عبادت و بندگى كردند.

نمایش منبع