ويژگى مؤمن در بامداد

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لأبي ذر ـ : يا أبا ذَرٍّ ، إذا أصبَحتَ فلا تُحَدِّثْ نَفسَكَ بِالمَساءِ ، و إذا أمسَيتَ فلا تُحَدِّثْ نفسَكَ بِالصَّباحِ ، و خُذ مِن صِحَّتِكَ قَبلَ سُقمِكَ ، و مِن حَياتِكَ قَبلَ مَوتِكَ ؛ فإنّكَ لا تَدري مَا اسمُكَ غَدا .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به ابو ذر ـ فرمود : اى ابوذر! چون صبح كردى به خود وعده [زنده ماندن تا] شب مده و چون شب را آغازيدى به خود وعده صبح مده و پيش از آن كه بيمار شوى ، از سلامت خود استفاده كن و پيش از آن كه بميرى ، از زندگى خود بهره گير ؛ زيرا نمى دانى كه فردا نام تو چه خواهد بود [زنده يا مرده ، سالم يا بيمار] .

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في صفةِ المتّقينَ ـ : يُصبِحُ و شُغلُهُ الذِّكرُ ، و يُمسِي و هَمُّهُ الشُّكرُ ، يَبِيتُ حَذِرا مِن سِنَةِ الغَفلَةِ ، و يُصبِحُ فَرِحا بما أصابَ مِن الفَضلِ و الرَّحمَةِ .

امام على عليه السلام ـ در وصف پرهيزگاران ـ فرمود : صبح را آغاز مى كند در حالى كه كارش ياد خداست ، و شب را مى آغازد در حالى كه همّ و غمش شكر خداست . شب را با ترسِ از خواب غفلت به سر مى برد و روز هنگام از فضل و رحمت خدا كه به او رسيده شادمان است .

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ أيضا ـ : يُمسِي و هَمُّهُ الشُّكرُ ، و يُصبِحُ و هَمُّهُ الذِّكرُ ، يَبِيتُ حَذِرا و يُصبِحُ فَرِحا ، حَذِرا لِما حُذِّرَ مِنَ الغَفلَةِ ، و فَرِحا بما أصابَ مِنَ الفَضلِ و الرَّحمَةِ .

امام على عليه السلام ـ نيز در توصيف پرهيزگاران ـ فرمود : شب را مى آغازد در حالى كه همّ او شكرگزارى حق است و روز را آغاز مى كند در حالى كه همّ و غمش ياد خداست . شب را با ترس مى گذراند و روز را با شادمانى ؛ ترس از غفلت خويش كه از آن برحذر داشته شده است و شادمانى به سبب فضل و رحمت خدا كه شامل حال او شده است .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إنَّ المؤمنَ لا يُصبِحُ إلاّ خائفا و إن كانَ مُحسِنا ، و لا يُمسِي إلاّ خائفا و إن كانَ مُحسِنا ؛ لأنَّهُ بينَ أمرَينِ : بينَ وَقتٍ قد مَضى لا يَدرِي مَا اللّه ُ صانِعٌ بهِ ، و بينَ أجَلٍ قدِ اقتَرَبَ لا يَدرِي ما يُصِيبُهُ مِنَ الهَلَكاتِ .

امام على عليه السلام : مؤمن صبح خود را نمى آغازد ، مگر آن كه ترسان است هرچند نيكوكار باشد و شب خود را آغاز نمى كند مگر اين كه بيمناك است گر چه كارهاى نيك كرده باشد ؛ زيرا او ميان دو امر قرار دارد : زمانى كه گذشته است و نمى داند خدا با او چه مى كند، و اجلى كه نزديك است و نمى داند چه مسائل مهلكى دامن او را خواهد گرفت .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : اِعلَمُوا ـ عِبادَ اللّه ِ ـ أنَّ المؤمنَ لا يُصبِحُ و لا يُمسِي إلاّ و نَفسُهُ ظَنُونٌ عِندَهُ ، فلا يَزالُ زارِيا علَيها و مُستَزِيدا لَها .

امام على عليه السلام : بدانيد ـ اى بندگان خدا! ـ كه مؤمن شب را به روز و روز را به شب نمى رساند مگر آن كه به نفْس خود بدگمان است . از اين رو ، پيوسته بر آن خُرده مى گيرد و عملِ بيشتر از او مى طلبد .

نمایش منبع