نياز همگان به شفاعت

بحار الأنوار ـ به نقل از أبو العباس مكبر ـ : امام باقر عليه السلام در پاسخ به ابو ايمن كه به ايشان گفت : «اى ابا جعفر! شما مردم را مى فريبيد و پيوسته مى گوييد : شفاعت محمّد ، شفاعت محمّد . در حالى كه چنان ناراحت شد كه رنگ چهره اش برگشت ـ فرمود : واى بر تو اى ابا ايمن! داشتن عفّت شكم و شهوت ، تو را غرّه كرده است ؟ ! اگر صحنه هاى هول انگيز قيامت را ببينى حتماً به شفاعت محمّد صلى الله عليه و آله نياز پيدا خواهى كرد . واى بر تو ، آيا شفاعت جز براى كسى است كه مستوجب آتش باشد؟ آن گاه فرمود : هيچ كس ، از اولين و آخرين ، نيست مگر آن كه در روز قيامت به شفاعت محمّد صلى الله عليه و آله نيازمند است .

امام صادق عليه السلام : هيچ كس ، از اولين و آخرين انسانها ، نيست مگر آن كه به شفاعت محمّد صلى الله عليه و آله در روز قيامت نياز دارد .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه : مگر مؤمن به شفاعت محمّد صلى الله عليه و آله در آن روز نيازمند است؟ ـ فرمود : آرى ؛ مؤمنان نيز خطاها و گناهانى دارند و هيچ كس نيست مگر اين كه در آن روز به شفاعت محمّد محتاج است .

امام كاظم عليه السلام ـ به سماعة بن مهران ـ فرمود : هرگاه حاجتى به خدا پيدا كردى بگو : «خدايا! به حقّ محمّد و على از تو مسألت مى كنم ؛ زيرا كه آن دو را نزد تو شأن و مقامى است ···» . در روز قيامت هيچ فرشته مقرّبى و پيامبر مرسلى و مؤمن آزمايش شده اى نيست ، مگر اين كه در آن روز، به آن دو (محمّد و على عليهما السلام) نيازمند است .