حيله هاى ربا خوارى

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : لَمّا أنزَلَ اللّه ُ سبحانَهُ قولَهُ «الم * أ حَسِبَ الناسُ أنْ يُتْرَكُوا اَن يَقولوا آمَنّا وَ هُم لا يَفتنون» .عَلِمتُ أنَّ الفِتنَةَ لا تَنزِلُ بِنا و رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله بَينَ أظهُرِنا ، فقلتُ : يا رسولَ اللّه ِ ، ما هذهِ الفِتنَةُ ···
قال : يا عليُّ ، إنّ القَومَ سَيُفتَنُونَ بأموالِهِم ، و يَمُنُّونَ بِدِينِهم على رَبِّهِم ، و يَتَمَنَّونَ رَحمَتَهُ و يَأمَنُونَ سَطوَتَهُ ، و يَستَحِلُّونَ حَرامَهُ بالشُّبُهاتِ الكاذِبَةِ ، و الأهواءِ الساهِيَةِ ، فَيَستَحِلُّونَ الخمرَ بالنَّبيذِ ، و السُّحتَ بالهَدِيَّةِ ، و الرِّبا بالبَيعِ .

امام على عليه السلام : چون خداى سبحان آيه «الف ، لام ، ميم . آيا مردم پندارند كه رها مى شوند و آزمايش نمى شوند؟ » را نازل فرمود ، دانستم كه تا رسول خدا صلى الله عليه و آله در ميان ماست، گرفتار آن آزمايش نخواهيم شد . پس ، عرض كردم : اى رسول خدا ! اين آزمايش چيست؟ . .
فرمود : اى على! مسلمانان به وسيله اموالشان آزمايش خواهند شد و به خاطر دينشان بر خدايشان منّت مى نهند و آرزوى رحمت او را مى كنند و خود را از خشم او در امان مى دانند و با شب اى دروغين و خواهشهاى غفلت زا، حرام او را حلال مى گردانند ، شراب را به نام آب انگور يا خرما حلال شمرده، مى نوشند و حرام را به نام هديه و ربا را به نام بيع مى گيرند .

نمایش منبع