منشأ رؤيا

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إنّ اللّه َ تعالى خَلَقَ الرُّوحَ و جَعَلَ لها سُلطانا فَسُلطانُها النَّفسُ ، فإذا نامَ العَبدُ خَرَجَ الرُّوحُ و بَقِيَ سُلطانُهُ ، فَيَمُرُّ بهِ جِيلٌ مِن المَلائكةِ و جِيلٌ مِن الجِنِّ فمَهما كانَ مِن الرؤيا الصادِقَةِ فمِنَ الملائكةِ و مَهما كانَ مِنَ الرؤيا الكاذِبَةِ فَمِنَ الجِنِّ .

امام على عليه السلام : خداوند متعال روح را بيافريد و براى آن فرمانروايى قرار داد، كه همانا نفس است . پس ، هرگاه بنده بخوابد ، روح از بدنش خارج شود و فرمانرواى آن بماند . در اين هنگام فوجى از فرشتگان و فوجى از جنّيان بر او مى گذرند. پس اگر از رؤياهاى صادق باشد از فرشتگان مايه مى گيرد، و اگر از خوابهاى دروغين باشد، از جنّيان سرچشمه مى گيرد .

نمایش منبع

الإمامُ زَينُ العابِدينَ عليه السلام ـ في خبرِ مَقتَلِ الحُسينِ عليه السلام ـ : ثُمّ سارَ حتّى نَزَلَ العُذَيبَ فقالَ فيها قائلَةَ الظَّهيرةِ ثُمّ انتَبَهَ مِن نَومِهِ باكيا فقالَ لَهُ ابنُهُ : ما يُبكِيكَ يا أبَهْ ؟ فقالَ : يا بُنَيَّ إنّها ساعةٌ لا تَكذِبُ الرُّؤيا فيها ، و إنّهُ عَرَضَ لي في مَنامي عارِضٌ ، فقالَ : تُسرِعُونَ السَّيرَ و المَنايا تَسِيرُ بِكُم إلى الجَنَّةِ .

امام زين العابدين عليه السلام ـ در گزارش كشته شدن حسين عليه السلام ـ فرمود: آن حضرت به راه خود ادامه داد تا آن كه در منزلگاه عُذَيب فرود آمد . در آن جا به خواب قيلوله (نيمروزى) فرو رفت و سپس با چشمى گريان از خواب بيدار شد . فرزندش عرض كرد : پدر جان! چرا گريه مى كنى؟ فرمود : پسرم! اين ساعتى است كه خواب آن دروغ نيست . در خواب ، كسى بر من آشكار شد و گفت : شما در رفتن شتاب مى كنيد و كاروان مرگ شما را به سوى بهشت مى برد .

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنّ العِبـادَ إذا نامُـوا خَرَجَت أرواحُهُم إلى السماءِ ، فما رَأتِ الرُّوحُ في السماءِ فهُو الحقُّ و ما رَأت في الهواءِ فهُو الأضغاثُ .

امام باقر عليه السلام : هر گاه بندگان بخوابند ، ارواحشان به آسمان پر مى كشد . آنچه روح در آسمان ببيند حقيقى است و هرچه در فضا ببيند رؤياهاى آشفته است .

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لمّا سَألَه أبو بصيرٍ : جُعِلتُ فِداكَ ، الرؤيا الصادِقَةُ و الكاذِبَةُ مَخرَجُهُما مِن مَوضِعٍ واحِدٍ ـ : صَدَقتَ ، أمّا الكاذِبَةُ المُختَلِفَةُ فإنّ الرجُلَ يَراها في أوّلِ ليلةٍ في سُلطانِ المَرَدَةِ الفَسَقَةِ ، و إنّما هِي شيءٌ يُخَيَّلُ إلى الرجُلِ و هِي كاذِبَةٌ مُخالِفَةٌ لا خَيرَ فيها ، و أمّا الصادِقَةُ إذا رَآها بعدَ الثُّلثَينِ مِن الليلِ مَع حلُولِ المَلائكةِ و ذلكَ قَبلَ السَّحَرِ فهِي صادِقَةٌ لا تَخَلَّفُ إن شاءَ اللّه ُ إلاّ أن يكونَ جُنُبا ، أو يَنامَ على غَيرِ طَهورٍ و لَم يَذكُرِ اللّه َ عزّ و جلّ حقيقةَ ذِكرِهِ ، فإنّها تَختَلِفُ و تُبطِئُ على صاحِبِها .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به ابو بصير كه پرسيد : آيا خوابِ راست و دروغ ، هر دو يك منشأ دارد؟ ـ فرمود : درست است ، [با اين تفاوت كه] رؤياى دروغ و جور واجور را ، انسان در آغاز شب، كه هنگام تسلّط [شياطين] رانده شده و نابكار است مى بيند . اين گونه رؤياها، تخيّلات آدمى است و دروغ و درهم و بر هم و بى ارزش اند . اما رؤياى صادق را بعد از گذشت دو سوم شب مى بيند كه فرشتگان فرود مى آيند و آن پيش از سحر است . اين گونه رؤياها راستند و به خواست خدا تحقّق مى يابند، مگر آن كه بيننده خواب جُنُب يا بى وضو خوابيده باشد و خداوند عزّ و جلّ را چنان كه شايد ياد نكرده باشد؛ در اين صورت، رؤيا با تأخير و درنگ تحقّق مى يابد.

نمایش منبع