مارقين

امام على عليه السلام : شنيدم كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد : در آخر الزمان مردمى سر برمى دارند كم سال و سبكسر . بهترين سخنان را به زبان مى آورند ، بيش از شما نماز مى خوانند ، بيش از شما قرآن تلاوت مى كنند ، اما ايمان آنها از استخوان چنبره ـ يا فرمود : از حنجره هايشان ـ فراتر نمى رود . آنان همانند فراتر رفتن تير از هدف ، از دين خارج مى شوند . اين افراد را بكشيد.

امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به من دستور داده است كه با قاسطين ، همينان كه به سوى آنها در حركتيم و با ناكثين ، همانانى كه جنگ با آنان را پشت سر گذاشتيم و با مارقين كه هنوز با آنان رو به رو نشده ايم ، بجنگم . پس ، پيش به سوى قاسطين، كه اهميت آنان براى ما از خوارج بيشتر است ، پيش به سوى قومى كه با شما مى جنگند ، تا جبارانى گردند و مردم آنان را به خداوندگارى بگيرند و آنان، بندگان خدا را به بندگى خود گيرند و اموالشان را ميان خود دست به دست كنند .

امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله [به من ]فرمود : بزودى گروهى آشكار خواهند شد كه سخن حقّ مى گويند اما از حلقومشان فراتر نمى رود ، از حقّ بيرون مى روند، همچون بيرون رفتن تير [از هدف] .

امام على عليه السلام ـ در پاسخ به كسى كه اين آيه را در حضور آن حضرت تلاوت كرد ـ فرمود : حروريان (خوارج) از اين افرادند .

كنز العمّال ـ به نقل از ابو بكرة ـ : اندكى مال نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آوردند . آن حضرت به تقسيم كردن آنها پرداخت . قسمتى از آن را بر مى داشت و لحظاتى به سمت راست خود متوجّه مى شد، مثل اين كه با كسى حرف مى زند و سپس آن مال را به كسانى كه نزدش بودند مى داد. حضّار فكر مى كردند كه ايشان با جبرئيل سخن مى گويد. در اين حال مردى سياه و بلند قد و آستين بالا زده و سر تراشيده كه در پيشانيش اثر سجده بود از راه آمد و گفت : اى محمّد ! به خدا قسم عدالت نمى ورزى . پيامبر صلى الله عليه و آله خشمگين شد، چندان كه گونه هايش سرخ گشت و فرمود : واى بر تو! اگر من عادل نيستم، پس چه كسى عادل است؟! اصحابش عرض كردند: گردنش را بزنيم ؟ فرمود : نمى خواهم مشركان بشنوند كه من اصحاب خود را مى كشم، او با امثال و نظاير و هم مسلكان خود سر به شورش بر مى دارند و شيطان هم در دينشان نفوذ مى كند و بسان فرا رفتن تير از هدف ، از دين برون مى روند و به هيچ چيزى از اسلام پايبند نيستند.

كنز العمّال ـ به نقل از عبد اللّه بن عمرو ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در روز جنگ حنين شمشهاى طلا را تقسيم مى كرد ؛ مردى از راه رسيد و گفت: اى محمّد ! عادل باش ! پيامبر فرمود : واى بر تو ! اگر من عادل نباشم چه كسى عادل است ؟ ـ يا فرمود : پس از من عدالت را نزد چه كسى خواهيد يافت ؟ ـ . آن گاه فرمود : زودا كه مردمى چون اين بيايند كه خواهان كتاب خدا باشند در حالى كه دشمن آنند ، كتاب خدا را مى خوانند اما از حنجره هاى آنان فراتر نمى رود، سرهاى تراشيده دارند ؛ هر گاه اينان سر بر داشتند گردنشان را بزنيد .

كنز العمّال ـ به نقل از ابو ايّوب انصارى ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به ما سفارش فرمود كه همراه على با ناكثين بجنگيم و ما هم با آنان جنگيديم؛ سفارش كرد كه در ركاب على با قاسطين بجنگيم و اينك به سوى آنان ـ يعنى معاويه و يارانش ـ مى رويم ؛ و سفارش كرد كه همراه على با مارقين بجنگيم، كه من هنوز آنان را نديده ام .