پيامدهاى شرم

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أمّا الحياءُ فيتَشَعَّبُ مِنهُ: اللِّينُ ، و الرّأفَةُ ، و المُراقَبَةُ للّه ِ في السِّرِّ و العَلانِيَةِ ، و السّلامَةُ ، و اجْتِنابُ الشَّرِّ ، و البَشاشَةُ ، و السَّماحَةُ ، و الظَّفَرُ ، و حُسْنُ الثّناءِ على المَرءِ في النّاسِ، فهذا ما أصابَ العاقِلُ بالحياءِ ، فطُوبى لِمَن قَبِلَ نَصيحَةَ اللّه ِ و خافَ فَضيحَتَهُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اما آنچه از شرم منشعب مى شود: نرمش ، مهربانى ، در نظر داشتن خدا در آشكار و نهان ، سلامت [نفْس]، دورى كردن از بدى ، خوشرويى، گذشت و بخشندگى ، موفّقيت و خوشنامى در ميان مردم است . اينها فوايدى است كه خردمند از شرم مى برد . پس خوشا كسى كه نصيحت خدا را بپذيرد و از رسواگرى او بترسد .

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : الحياءُ يَصُدُّ عنْ فِعْلِ القَبيحِ .

امام على عليه السلام : شرم، مانع زشت كارى مى شود .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : سَبَبُ العِفَّةِ الحياءُ .

امام على عليه السلام : علت پاكدامنى، شرم است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : أصْلُ المُروءَةِ الحياءُ ، و ثَمَرتُها العِفَّةُ .

امام على عليه السلام : ريشه جوانمردى ، شرم است و ميوه آن ، پاكدامنى .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : على قَدْرِ الحياءِ تكونُ العِفَّةُ .

امام على عليه السلام : [اندازه] پاكدامنى به اندازه حيا بستگى دارد .