برخورد امام على عليه السلام با كسى كه اظهار محبت به او مى كند

امام صادق عليه السلام :مردى سه مرتبه به امير المؤمنين عليه السلام عرض كرد: به خدا قسم من شما را دوست مى دارم. على عليه السلام فرمود: به خدا سوگند! تو مرا دوست ندارى! مرد عصبانى شده گفت: به خدا قسم گويى از دل من خبر دارى؟! على عليه السلام فرمود: نه، امّا خداوند دو هزار سال پيش از آفريدن كالبدها، ارواح را بيافريد و من روح تو را در ميان آنها نديدم.

الاختصاص ـ به نقل از اصبغ بن نباته ـ : نزد امير المؤمنين عليه السلام بودم كه مردى آمد و بر حضرت سلام داد و عرض كرد: اى امير المؤمنين! به خدا قسم كه تو را از بهر خدا دوست دارم و در نهان همچنان دوستت مى دارم كه در آشكار و در نهان همچنان به ولايتت پاى بندم كه در آشكار.
امير المؤمنين ـ كه در دست خود چوبى داشت ـ ، سرش را پايين انداخت و لحظاتى با نوك آن چوب به زمين زد، آن گاه سر به سوى آن مرد برداشت و فرمود: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هزار حديث به من آموخت كه هر حديثى هزار باب داشت. ارواح مؤمنان در هوا به يكديگر برخورد مى كنند و هم را مى بويند و مى شناسند. آنان كه يكديگر را بشناسند با هم گرد مى آيند و آنها كه يكديگر را نشناسند از هم جدا مى شوند. به حقّ خدا سوگند كه تو دروغ مى گويى، زيرا من نه در ميان چهره ها چهره تو را مى شناسم و نه در ميان نامها نامت را مى بينم.
سپس، مردى ديگر بيامد و عرض كرد: اى امير المؤمنين! به خدا قسم كه من به خاطر خدا دوستت دارم و در نهان همان گونه دوستت مى دارم كه در آشكار. حضرت بار ديگر لحظاتى با سر چوب خود به زمين زد و آن گاه رو به سوى او كرده فرمود: راست مى گويى ··· برو خود را براى فقر آماده كن؛ زيرا از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: اى على بن ابى طالب ! به خدا سوگند، فقر به سوى دوستداران ما شتابنده تر مى رود تا سيلاب به ته درّه.