بزرگترين منزلت

مسكّن الفؤاد :أوحى اللّه ُ تعالى إلى بعضِ الصِّدِّيقينَ : إنَّ لي عِبادا مِن عِبادي يُحِبّوني و اُحِبُّهم ، و يَشْتاقونَ إلَيَّ و أشْتاقُ إلَيهِم ، و يَذْكروني و أذْكُرهُم ··· أقَلُّ ما اُعْطيهِم ثلاثا : الأوَّلُ : أقْذِفُ مِن نُوري في قُلوبِهِم فيُخْبِرونَ عَنّي كما اُخْبِرُ عَنهُم ، و الثّاني : لَو كانتِ السَّماواتُ و الأرَضونَ و ما فيهِما في مَوازينِهِم لاسْتَقْلَلْتُها لَهُم ، و الثّالثُ : اُقبِلُ بِوَجْهي علَيهِم ، أ فَتَرى مَن أقْبَلْتُ بوَجْهي علَيه يَعلَمُ أحَدٌ ما اُريدُ أنْ اُعْطيَهُ ؟!

مسكّن الفؤاد :خداوند متعال به يكى از صدّيقان وحى فرمود: مرا بندگانى است كه دوستم دارند و من دوستشان دارم، مشتاق منند و من مشتاق آنانم، به ياد منند و من به ياد آنانم ··· كمترين چيزى كه به ايشان مى دهم سه چيز است: اول: پرتوى از نور خود را در دلهايشان مى افكنم كه بدان سبب از من خبردار مى شوند، چنان كه من از آنان خبر دارم، دوم: اگر آسمانها و زمينها و هر آنچه در آسمانها و زمينهاست در ترازوى [اعمال ]آنها باشد، در برابر ارزش آن ها، كم مى بينم. سوم: به آنان روى مى آورم، و كسى را كه من به او روى آورم، آيا فكر مى كنى كسى بداند كه چه [درجه اى] مى خواهم به او بدهم؟!

نمایش منبع

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :قالَ اللّه ُ : ما تَحبَّبَ إلَيّ عَبدي بشيءٍ أحَبَّ إلَيَّ ممّا افْتَرَضْتُهُ علَيهِ ، و إنّهُ لَيَتحبَّبُ إلَيَّ بالنّافِلَةِ حتّى اُحِبَّهُ ، فإذا أحْبَبْتُهُ كنتُ سَمْعَهُ الّذي يَسمَعُ بهِ، و بَصرَهُ الّذي يُبصِرُ بهِ ، و لِسانَهُ الّذي يَنْطِقُ بهِ ، و يَدَهُ الّتي يَبْطِشُ بها ، و رِجْلَهُ الّتي يَمشي بها ، إذا دَعاني أجَبْتُهْ، و إذا سَألَني أعْطَيتُهُ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند فرمود: بنده ام با هيچ كارى دوست داشتنى تر از انجام واجبات، محبوب من نمى شود و با انجام مستحبات وسيله جلب محبت مرا فراهم مى آورد چندان كه محبوب من مى شود و چون دوستش بدارم گوش شنواى او مى شوم و چشم بيناى او و زبان گوياى او و دست نيرومند او و پاى ره پوى او. هرگاه مرا بخواند پاسخش دهم و هرگاه از من چيزى بخواهد عطايش كنم.

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنَّ اُولي الألْبابِ الّذينَ عَمِلوا بالفِكْرَةِ حتّى وَرِثوا مِنهُ حُبَّ اللّه ِ ـ إلى أن قالَ ـ : فإذا بَلغَ هذهِ المَنزِلَةَ جَعلَ شَهْوَتَهُ و مَحَبّتَهُ في خالِقِه ، فإذا فَعلَ ذلكَ نَزلَ المَنزِلَةَ الكُبرى فعايَنَ رَبَّهُ في قَلبهِ ، و وَرِثَ الحِكمَةَ بغَيرِ ما وَرِثَهُ الحُكَماءُ ، وَ ورِثَ العِلمَ بغَيرِ ما وَرِثَهُ العُلَماءُ ، وَ ورِثَ الصِّدقَ بغَيرِ ما وَرِثَهُ الصِّدِّيقونَ . إنَّ الحُكَماء وَرِثُوا الحِكمَةَ بالصَّمتِ ، و إنَّ العُلَماءَ وَرِثوا العِلمَ بالطَّلَبِ ، و إنّ الصِّدِّيقينَ وَرِثوا الصِّدقَ بالخُشوعِ و طُولِ العِبادَةِ .

امام صادق عليه السلام :خردمندان، كسانى هستند كه با انديشه كار كنند تا بر اثر آن، محبّت خدا را به دست آورند ـ تا آن جا كه فرمود ـ : و چون به اين منزلت برسد خواهش و محبّت خود را از آنِ آفريدگارش قرار دهد و هر گاه چنين كند به بزرگترين منزلت دست يابد و پروردگارش را در دل خويش ببيند و ميراث دار حكمت شود، نه از راهى كه حكما يافتند و ميراث بان دانش شود، نه از راهى كه دانشمندان رفتند و صدق را بيابد، نه از راهى كه صدّيقان يافتند. حكيمان حكمت را با خاموشى فراچنگ آورده اند و دانشمندان دانش را با جستجو و صدّيقان با خشوع و عبادت دراز مدّت.

نمایش منبع