سركش

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :چه بد بنده اى است، آن بنده كه سركشى و طغيان نمايد و خداى جبّار والا مرتبه را فراموش كند.

مستدرك الوسائل :امير المؤمنين عليه السلام در كوفه خطبه مى خواند كه يكى از خوارج برخاست و گفت: حكومت را جز خدا نشايد! امير المؤمنين عليه السلام خاموش ماند. آنگاه ديگرى و ديگرى برخاست، تا آن كه شمار زيادى از آنان برخاستند [و همين سخن را تكرار كردند]. در اين هنگام على عليه السلام فرمود: سخن حقّى است كه از آن اراده باطل مى شود. شما نزد ما از سه امتياز برخورداريد: از نماز خواندن شما در مساجد خداوند جلوگيرى نمى كنيم، تا زمانى كه دست در دست ما داريد شما را از غنيمت محروم نمى سازيم، و تا شما با ما جنگ را نياغازيد ما جنگ با شما را آغاز نمى كنيم.
گواهى مى دهم كه پيامبر راستگو صلى الله عليه و آله از قول روح الامين از جانب پروردگار جهانيان به من خبر داد كه هيچ گروهى از شما، كم يا زياد، تا روز قيامت در برابر ما قيام نخواهد كرد، مگر آن كه خداوند مرگ و نابودى آنان را به دست ما قرار داده است.
همانا برترين جهاد، جهاد با شماست و برترين شهيد كسى است كه به دست شما كشته شود و برترين مجاهد، كسى است كه شما را بكشد. پس هر كارى كه مى خواهيد بكنيد؛ زيرا در روز رستاخيز، «باطل گرايان زيان كارند» و «هر خبرى در جاى خود تحقّق مى يابد، بزودى خواهيد دانست».

المناقب لابن شهر آشوب :امام باقر عليه السلام ـ بعد از ياد كردن از كسانى كه على عليه السلام با آنان جنگيد ـ فرمود : جرم آنها بيشتر از كسانى است كه با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله جنگيدند. عرض شد: يا بن رسول اللّه ! چگونه چنين است؟ فرمود: آنان اهل جاهليت بودند، اما اينان، قرآن خوان بودند و اهل فضيلت را مى شناختند و با وجود اين بينش و آگاهى، چنان رفتار كردند.

امام باقر عليه السلام ـ هنگامى كه عدّه اى در حضور ايشان به بحث و جدل پرداختند و يكى گفت: جنگندگان با على عليه السلام بدتر از كسانى هستند كه با پيامبر صلى الله عليه و آله جنگيدند و ديگرى گفت: جنگندگان با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله بدتر از كسانى هستند كه با على عليه السلام جنگيدند ـ فرمود : خير، بلكه جنگندگان با على عليه السلام بدتر از جنگندگان با پيامبر صلى الله عليه و آله هستند ··· اكنون علّتش را به شما مى گويم؛ جنگندگان با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مسلمان نبودند، اما جنگندگان با على عليه السلام اقرار به اسلام كردند و سپس انكارش نمودند.

امام صادق عليه السلام ـ در تفسير آيه «هر كس ناچار شود بى آن كه سركشى ورزد و تجاوز كند» ـ فرمود : ياغى و سركش كسى است كه بر امام خروج كند.