نشانه هاى ايمان حقيقى

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده آنگاه به ايمان حقيقى دست مى يابد كه براى خدا به خشم آيد و براى خدا خشنود شود. پس ، هرگاه چنين باشد سزامند ايمان حقيقى گشته است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بنده اى مؤمن نيست مگر آن كه هر خوبى كه براى خود مى خواهد براى مردم نيز بخواهد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :انسان مؤمن نيست، مگر آن كه دلش با زبانش يكى باشد و زبانش با دلش، و گفتارش با كردارش ناسازگار نباشد، و همسايه اش از گزند او در امان باشد.

امام على عليه السلام :ايمان هيچ بنده اى راستين نباشد مگر زمانى كه اطمينان او به آنچه نزد خداست بيشتر باشد از آنچه در دست خويش دارد.

امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در يكى از مسافرتهايش با كاروانى رو به رو شد؛ كاروانيان عرض كردند: درود بر تو اى پيامبر خدا . پيامبر صلى الله عليه و آله پرسيد: شما كه هستيد؟ عرض كردند: ما عدّه اى مؤمن هستيم. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: حقيقت ايمان شما چيست؟ عرض كردند: خشنودى به قضاى الهى و گردن نهادن به فرمان خدا و سپردن كارها به دست او. فرمود: دانشمندانى فرزانه كه نزديك است از فرزانگى پيامبر شوند. پس اگر راست مى گوييد، آنچه را كه در آن ساكن نمى شويد نسازيد؛ و آنچه را نمى خوريد نيندوزيد و از خدايى كه به سويش باز مى گرديد، پروا كنيد.

معانى الأخبار ـ به نقل از فضيل بن يسار ـ : امام باقر عليه السلام فرمود: هيچ يك از شما به حقيقت ايمان نمى رسد مگر آن كه سه خصلت در او باشد: مرگ را بيشتر از زندگى دوست بدارد و فقر را بيشتر از توانگرى و بيمارى را بيشتر از تندرستى.
عرض كرديم: چه كسى اين چنين است؟! فرمود: همه شما. آنگاه فرمود: هر يك از شما، كدام يك را بيشتر دوست داريد: در راه دوستى ما بميريد يا با دشمنى با ما زندگى كنيد؟ عرض كردم: به خدا قسم، اينكه در راه دوستى شما بميريم . فرمود: نادارى و توانگرى و بيمارى و تندرستى نيز همين طور نيست؟ عرض كردم: آرى، به خدا.

امام صادق عليه السلام :مردى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رسيد و عرض كرد: اى رسول خدا! من خدمت رسيده ام تا با شما بر اسلام بيعت كنم. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود: با تو بيعت مى كنم بر اينكه پدرت را بكشى. عرض كرد: باشد. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: به خدا، ما به شما دستور نمى دهيم پدرانتان را بكشيد، اما اينك [با اين امتحان ]دانستم كه ايمان تو حقيقى است و تو هرگز يار و همدمى جز خدا نخواهى گرفت.

امام صادق عليه السلام :روزى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله حارثه را ديد ··· به او فرمود: اى حارثه! چگونه اى؟ عرض كرد: اى رسول خدا! مؤمن حقيقى هستم. فرمود: هر ايمانى را حقيقتى است، حقيقت ايمان تو چيست؟ عرض كرد: از دنيا بيزار شده ام و شبم را با شب زنده دارى گذرانده ام و روزم را با تشنگى (روزه دارى).

امام صادق عليه السلام :هيچ يك از شما به حقيقت ايمان نمى رسد، مگر آن كه دورترين كس به خود را، براى خدا دوست بدارد و نزديكترين كس خود را به خاطر خدا دشمن بدارد.

امام صادق عليه السلام :بدانيد كه هيچ بنده اى از بندگان خدا هرگز مؤمن نباشد مگر آن كه از آنچه خدا با او مى كند، خوشايندش باشد يا ناخوشايند، راضى باشد.

امام صادق عليه السلام :مؤمن نيستى، مگر آن كه بيمناك و اميدوار باشى، و بيمناك و اميدوار نيستى، مگر آن كه به آنچه مايه ترس و اميد تو گشته است عمل كنى.

امام صادق عليه السلام :مؤمن هرگز مؤمن نيست، مگر آنگاه كه براى برادر خود همچون پيكر باشد، كه هرگاه رگى از آن پيكر بجنبد [و ناراحت باشد] ديگر رگها نيز با او به جنب و جوش در آيند.

امام صادق عليه السلام :از نشانه هاى ايمان حقيقى اين است كه حق را، هر چند به زيان تو باشد، بر باطل، هر چند به سود تو باشد، ترجيح دهى.