سبب غيبت

كمال الدين ـ به نقل از عبد اللّه بن فضل هاشمى ـ : شنيدم امام صادق عليه السلام مى فرمود: صاحب الامر را غيبتى است كه ناچار به وقوع مى پيوندد كه هر باطل انديشى در آن شك مى كند . عرض كردم: فدايت شوم، براى چه؟ فرمود: به سبب چيزى كه اجازه نداريم آن را براى شما فاش سازيم.
عرض كردم: پس، حكمت غيبت او چيست؟ فرمود: حكمت غيبت او همان حكمت غيبت حجّتهاى الهى پيش از اوست. حكمت آن فقط پس از ظهور او معلوم خواهد شد ··· غيبت ، امرى از ( امور ) خداست و رازى از رازهاى خدا و غيبى از غيب خدا. وقتى دانستيم كه خداوند عزّ و جلّ حكيم است، تصديق مى كنيم كه همه كارهاى او از روى حكمت است هر چند راز حكيمانه بودن آنها بر ما معلوم نباشد.

امام صادق عليه السلام پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:آن جوان را لا جرم غيبتى بايد. عرض شد: چرا، اى رسول خدا؟ فرمود: بيم كشته شدن مى رود.

امام صادق عليه السلام :قائم عليه السلام هرگز ظهور نمى كند تا آنگاه كه امانتهاى خداوند متعال (يعنى مؤمنان از صلب كافران) بيرون آيند . پس، هرگاه آنان بيرون آمدند قائم بر دشمنان خدا چيره مى شود و آنها را مى كشد.

امام صادق عليه السلام :اين كار (قيام قائم عليه السلام ) رخ نخواهد داد تا آن كه هر گروه و دسته اى حكومت بر مردم را به دست گيرد تا كسى نگويد : اگر حاكم مى شديم عدالت را مى گسترانديم. بعد از اين، قائم حق و عدل گستر قيام مى كند.

علل الشرائع ـ به نقل از ابراهيم كرخى ـ : من يا مردى ديگر از امام صادق عليه السلام پرسيديم: خدا شما را به سامان بدارد آيا على عليه السلام درباره دينِ خداوند عزّ و جلّ با قدرت و قاطعيت رفتار نمى كرد؟ فرمود: چرا. عرض شد: پس چرا بر آن گروه (دشمنان) پيروز گشت، اما آنان را از بين نبرد؟ چه چيز او را از اين كار باز داشت؟
فرمود: [به خاطر ]آيه اى در كتاب خداوند عزّ و جلّ ··· كه «اگر از يكديگر جدا مى بودند بى گمان ما كافران آنان را عذابى دردناك مى چشانديم». همانا خداوند نطفه مؤمنانى را به امانت در پشت و صُلب مشتى كافر و منافق نهاده بود، و على عليه السلام پدران را نكُشت، تا آن امانت ها بيرون آيند. و چون امانت ها بيرون آمدند، بر آنان چيره گشت و كُشت. قائم ما خاندان نيز چنين است. او هرگز ظهور نخواهد كرد تا آن كه امانت هاى خداوند عزّ و جلّ، آشكار شوند و هرگاه آشكار شدند، [بر دشمنان خدا ]چيره مى شود و آنان را مى كشد.

امام كاظم عليه السلام :اگر در ميان شما به تعداد اهل بدر وجود داشت، قائم ما قيام مى كرد.

بحار الأنوار ـ به نقل از حسن بن فضّال ـ : امام رضا عليه السلام فرمود: گويى شيعيان را مى بينم كه در روزگار فقدان سومين نسل از فرزندان من، در پىِ يافتنِ آسايش بر مى آيند، اما نمى يابند. عرض كردم: چرا آن گونه است، اى فرزند رسول خدا؟ فرمود: چون امامشان از ديدگان آنها غايب مى شود.
عرض كردم: براى چه؟ فرمود: براى آن كه هرگاه شمشير بركشد و قيام كند بيعت كسى را به گردن نداشته باشد.

امام مهدى عليه السلام :و اما علّت رخداد غيبت، خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «اى آنان كه ايمان آورده ايد! از چيزهايى نپرسيد كه اگر معلومتان شود شما را ناخوش مى آيد».
هيچ يك از نياكان من نبود، مگر آن كه در بند بيعت طاغوت زمانش بود؛ اما من، به گاه قيام، قيام مى كنم در حالى كه بيعت هيچ طاغوتى را به گردن ندارم.