290. آيا تر و خشك مى سوزند؟

قرآن كريم:

وَ اتَّقوا فِتْنَةً لا تُصيبَنَّ الَّذينَ ظَلَموا مِنكُمْ خاصَّةً وَ اعْلَموا أَنَّ اللّه َ شَديدُ الْعِقابِ؛

بترسيد از بلايى كه تنها ظالمان را در بر نخواهد گرفت، [بلكه همه را فراخواهد گرفت] و بدانيد كه مجازات خدا بسيار سخت است.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: كَفى بِالْمَرءِ فى دينِهِ فِتنَةً اَنْ يَكْثُرَ خَطَؤُهُ، وَ يَنْقُصَ عَمَلُهُ، وَ تَقِلَّ حَقيقَـتُهُ، و جيفَةٌ بِاللَّيْلِ، بَطّالٌ بِالنَّهارِ، كَسولٌ هَلوعٌ رَتوعٌ؛

براى آشفته شدنِ دين انسان، همين بس كه خطايش بسيار و عمل صالحش اندك و ارزشش [در نظر مردمْ] ناچيز باشد، چنان كه شب ها را چون مردار [بدون اُنس با خدا] سپرى كند و روزها را به بطالت بگذرانَد و تنبل و حريص و پُرخور باشد.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: ذَرُوا الْمِراءَ فَاِنَّهُ لا تُفْهَمُ حِكْمَتُهُ وَ لا تُؤْمَنُ فِتْنَتُهُ؛

بگو مگو را كنار بگذاريد؛ چرا كه در [جريان] آن، نه حكمتى فهميده مى شود و نه از لغزش، گريزى هست.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: يا عَلىُّ! اِنَّ الْقَوْمَ سَيُفْتَنونَ بِاَمْوالِهِمْ، وَ يَمُنّونَ بِدينِهِمْ عَلى رَبِّهِمْ، وَ يَتَمَنَّونَ رَحْمَتَهُ، وَ يَأْمَنونَ سَطْوَتَهُ، وَ يَسْتَحِلّونَ حَرامَهُ بِالشُّبُهاتِ الْـكاذِبَةِ وَ الاَْهْواءِ السّاهيَةِفَيَسْتَحِلُّونَ الْخَمْرَ بِالنَّبيذِ وَ السُّحْتَ بِالهَديَّةِ، وَ الرِّبا بِالْبَيْعِ. [قالَ عَلىٌّ عليه السلام:] فَقُلْتُ: يا رَسولَ اللّه ِ! فَبِاَىِّ الْمَنازِلِ اُ نْزِلُهُمْ عِنْدَ ذالِكَ: اَ بِمَنْزِلَةِ رِدَّةٍ، اَمْ بِمَنْزِلَةِ فِتْنَةٍ؟ فَقالَ: بِمَنْزِلَةِ فِتْنَةٍ؛

اى على! امّت من، پس از من، به وسيله ثروت خود، دچار لغزش مى شوند و با دين خود، بر پروردگارشان منّت مى گذارند و با اين حال، [باز هم] رحمت او را آرزو مى كنند و خود را از عذاب او در اَمان مى دانند، در حالى كه حرامش را با توسّل به توجيه هاى ناصحيح و هوس هاى غفلت آفرين، حلال مى سازند، از جمله به نام آب انگور، شراب را و به نام هديه، رِشوه را و به نام خريد و فروش، رِبا را جايز مى شمرند. عرض كردم: اى رسول خدا! وقتى [امّت تو] چنين شدند، آنها را در چه جايگاهى قرار دهم؟ آيا آنها را مُرتَد [و خارج شده از اسلام] به حساب آورم يا [مسلمان اند؛ امّا] دچار لغزش شده اند؟ فرمودند: [مسلمان اند و] دچار لغزش شده اند.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: يُو?تى بِالْمَرأَةِ الْحَسْناءِ يَوْمَ القيامَةِ الَّتى قَدِ افْتُتِنَتْ فى حُسْنِها، فَتَقولُ: يا رَبِّ، حَسَّنْتَ خَلْقى حَتّى لَقيتُ ما لَقيتُ! فَيُجاءُ بِمَرْيَمَ عليهاالسلامفَيُقالُ: اَ نْتِ اَحْسَنُ اَوْ هذِهِ؟ قَدْ حَسَّنّاها فَلَمْ تُفْتَتَنْ. وَ يُجاءُ بِالرَّجُلِ الْحَسَنِ الَّذى قَدِ افْتُتِنَ فى حُسْنِهِ فَيَقولُ: يا رَبِّ، حَسَّنْتَ خَلْقى حَتّى لَقيتُ مِنَ النِّساءِ ما لَقيتُ! فَيُجاءُ بِيوسُفَ عليه السلامفَيُقالُ: اَ نْتَ اَحْسَنُ اَوْ هذَا؟ قَد حَسَّنّاهُ فَلَمْ يُفْتَتَنْ. وَ يُجاءُ بِصاحِبِ الْبَلاءِ الَّذى قَدْ اَصابَتْهُ الْفِتْنَةُ فى بَلائِهِ، فَيَقولُ: يا رَبِّ، شَدَّدْتَ عَلَىَّ الْبَلاءَ حَتّى اَفْتُتِنْتُ فَيُجاءُ بِاَيّوبَ عليه السلامفَيُقالُ: اَ بَليَّتُـكَ اَشَّدُ اَوْ بَليَّةُ هذَا؟ فَقَدِ ابْتُلىَ فَلَمْ يُفْتَتَنْ؛

روز قيامت، زن زيبايى را كه به خاطر زيبايى اش به گناه افتاده، مى آورند. مى گويد: پروردگارا! مرا زيبا آفريدى و به همين خاطر، اين بر سرم آمد. آن گاه، مريم عليهاالسلام را مى آورند و مى گويند: آيا تو زيباترى يا او؟ ما به او هم زيبايى داديم؛ امّا به گناه نيفتاد. همچنين مرد زيبايى را كه به خاطر زيبايى اش به گناه افتاده، مى آورند. مى گويد: پروردگارا! مرا زيبا آفريدى و به خاطر آن، اين بر سرم آمد. آن گاه، يوسف عليه السلام را مى آورند و به آن مرد مى گويند: تو زيباترى يا او؟ ما به او هم زيبايى داديم؛ امّا به گناه نيفتاد. همچنين شخص گرفتارى را كه به خاطر گرفتارى اش به گناه افتاده، مى آورند. مى گويد: پروردگارا! مرا به گرفتارى هاى سخت، مبتلا كردى و به همين خاطر، اين بر سرم آمد. آن گاه، ايّوب عليه السلام را مى آورند و مى گويند: آيا گرفتارى تو سخت تر بود يا گرفتارى او؟ ما، او را هم به گرفتارى ها مبتلا كرديم؛ امّا به گناه نيفتاد.

نمایش منبع