کتابخانه احادیث شیعه
نظرات | درباره پايگاه | حمایت از پایگاه
صفحه اختصاصي حديث و آيات پيامبر صلي الله عليه و آله: مَا اتَّخَذَ اللّه ُ اِبْراهيمَ خَليلاً اِلاّ لاِِطْعامِهِ الطَّعامَ، وَ صَلاتِهِ بِاللَّيلِ وَ النّاسُ نيامٌ؛ حديث
خداوند، ابراهيم را به عنوان خليل خود (دوست صميمى خود) برنگزيد، مگر به خاطر غذا دادنش به مردم و نماز شب خواندنش، وقتى همگان در خواب بودند.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات پيامبر صلي الله عليه و آله: قَوْلُنا: اِنَّ اِبْراهيمَ خَليلُ اللّه ِ فَانَّما هُوَ مُشْتَقٌّ مِنَ الْخَلَّةِ اَوِ الْخُلَّةِ، فَاَمَّا الْخَلَّةُ فَاِنَّما مَعْناها الفَقْرُ وَ الْفاقَةُ، وَ قَدْ كانَ خَليلاً اِلى رَبِّهِ فَقيرا، وَ اِلَيْهِ مُنْقَطِعا، وَ عَنْ غَيْرِهِ مُتَعَفِّفا مُعْرِضا مُسْتَغْنيا، وَ ذالِكَ لَمّا اُريدَ قَذْفُهُ فِى النّارِ فَرُمىَ الْمَنْجَنيقُ فَبَعَثَ اللّه ُ اِلى جَبْرَئيلَ عليه السلام وَ فَقالَ لَهُ: اَدْرِكْ عَبدى. فَجاءَهُ فَلَقيَهُ فِى الْهَواءِ، فَقالَ: كَلِّفْنى ما بَدا لَـكَ، قَدْ بَعَثَنِى اللّه ُ لِنُصْرَتِكَ. فَقالَ: بَلْ حَسْبىَ اللّه ُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ، اِنّى لا اَسْاَلُ غَيْرَهُ وَ لا حاجَةَ اِلاّ اِلَيْهِ. فَسَمّاهُ خَليلَهُ اَىْ فَقيرَهُ وَ مُحْتاجَهُ وَ الْمُنْقَطِعَ اِلَيْهِ عَمّنْ سِواهُ؛ حديث
اين كه مى گوييم: «ابراهيم، خليلِ خداست» كلمه خليل، برگرفته از خَلَّة يا خُلَّة است. خَلَّه به معناى فقر و نيازمندى است؛ چرا كه او نيازمند به پروردگار خود بود و از همه بُريد و به او روى آورد و از غير او روى گرداند و اظهار بى نيازى كرد و زمانى كه خواستند او را در آتش بيندازند و با منجنيق، پرتابش كردند، خداوند به جبرئيل عليه السلام پيغام فرستاد كه: بنده ام را درياب. پس جبرئيل، خود را به ابراهيم ـ كه در ميان هوا ـ بود رسانيد و گفت: به هر چه مى خواهى مرا فرمان ده كه خداوند، مرا براى يارى تو فرستاده است: ابراهيم عليه السلام فرمود: نه! خداوند، مرا كفايت مى كند و او خوب حمايتگرى است. من جز از او نمى خواهم و به هيچ كس جز او نيازى ندارم. پس خداوند، او را خليل خود ناميد، يعنى فقير و نيازمند به خود و كسى كه از همه بُريده و به او روى آورده است.
نمایش منبع
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج۲
حدیث روز

رسول خدا صلی الله علیه و آله:

إنَّ اللّه‏َ حَرَّمَ الجَنَّةَ عَلى مَن ظَلَمَ أهلَ بَيتي أو قاتَلَهم أو أغارَ عَلَيهِم أو سَبَّهُ؛

خداوند بهشت را بر كسى كه به اهل‌بيت من ستم كند يا با آنان بجنگد، يا ايشان را مورد تاخت و تاز قرار دهد، يا ناسزايشان گويد، حرام كرده است.

ذخائر العقبى، ص۲۰

تصاویر حدیثی
ادامــه »
احادیث معصومین
:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::
ادامــه »

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : ۱۱۱

تــعــداد احــاديــث : ۴۵۴۵۶

تــعــداد تــصــاویــر : ۳۸۳۸

تــعــداد حــدیــث روز : ۶۸۵