کتابخانه احادیث شیعه
نظرات | درباره پايگاه | حمایت از پایگاه
صفحه اختصاصي حديث و آيات پيامبر صلي الله عليه و آله: مَا اتَّخَذَ اللّه ُ اِبْراهيمَ خَليلاً اِلاّ لاِِطْعامِهِ الطَّعامَ، وَ صَلاتِهِ بِاللَّيلِ وَ النّاسُ نيامٌ؛ حديث
خداوند، ابراهيم را به عنوان خليل خود (دوست صميمى خود) برنگزيد، مگر به خاطر غذا دادنش به مردم و نماز شب خواندنش، وقتى همگان در خواب بودند.
نمایش منبع
صفحه اختصاصي حديث و آيات پيامبر صلي الله عليه و آله: قَوْلُنا: اِنَّ اِبْراهيمَ خَليلُ اللّه ِ فَانَّما هُوَ مُشْتَقٌّ مِنَ الْخَلَّةِ اَوِ الْخُلَّةِ، فَاَمَّا الْخَلَّةُ فَاِنَّما مَعْناها الفَقْرُ وَ الْفاقَةُ، وَ قَدْ كانَ خَليلاً اِلى رَبِّهِ فَقيرا، وَ اِلَيْهِ مُنْقَطِعا، وَ عَنْ غَيْرِهِ مُتَعَفِّفا مُعْرِضا مُسْتَغْنيا، وَ ذالِكَ لَمّا اُريدَ قَذْفُهُ فِى النّارِ فَرُمىَ الْمَنْجَنيقُ فَبَعَثَ اللّه ُ اِلى جَبْرَئيلَ عليه السلام وَ فَقالَ لَهُ: اَدْرِكْ عَبدى. فَجاءَهُ فَلَقيَهُ فِى الْهَواءِ، فَقالَ: كَلِّفْنى ما بَدا لَـكَ، قَدْ بَعَثَنِى اللّه ُ لِنُصْرَتِكَ. فَقالَ: بَلْ حَسْبىَ اللّه ُ وَ نِعْمَ الْوَكيلُ، اِنّى لا اَسْاَلُ غَيْرَهُ وَ لا حاجَةَ اِلاّ اِلَيْهِ. فَسَمّاهُ خَليلَهُ اَىْ فَقيرَهُ وَ مُحْتاجَهُ وَ الْمُنْقَطِعَ اِلَيْهِ عَمّنْ سِواهُ؛ حديث
اين كه مى گوييم: «ابراهيم، خليلِ خداست» كلمه خليل، برگرفته از خَلَّة يا خُلَّة است. خَلَّه به معناى فقر و نيازمندى است؛ چرا كه او نيازمند به پروردگار خود بود و از همه بُريد و به او روى آورد و از غير او روى گرداند و اظهار بى نيازى كرد و زمانى كه خواستند او را در آتش بيندازند و با منجنيق، پرتابش كردند، خداوند به جبرئيل عليه السلام پيغام فرستاد كه: بنده ام را درياب. پس جبرئيل، خود را به ابراهيم ـ كه در ميان هوا ـ بود رسانيد و گفت: به هر چه مى خواهى مرا فرمان ده كه خداوند، مرا براى يارى تو فرستاده است: ابراهيم عليه السلام فرمود: نه! خداوند، مرا كفايت مى كند و او خوب حمايتگرى است. من جز از او نمى خواهم و به هيچ كس جز او نيازى ندارم. پس خداوند، او را خليل خود ناميد، يعنى فقير و نيازمند به خود و كسى كه از همه بُريده و به او روى آورده است.
نمایش منبع
فهرست زندگی در پرتو قرآن و حدیث ج۲
حدیث روز

راوی:

مَرَّ برسولِ اللّه‏ِ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله رجُلٌ و هو في أصْحابِهِ، فقالَ بعضُ القَومِ: مَجْنونٌ! فقالَ النّبيٌّ صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله: بَلْ هذا رجُلٌ مُصابٌ، إنّما المَجْنونُ عَبدٌ أو أمَةٌ أبْلَيا شَبابَهُما في غَيرِ طاعةِ اللّه‏ِ؛

پيامبر خدا صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله با اصحاب‏ خود بود كه مردى به آنان برخورد. يكى از اصحاب گفت: اين مرد ديوانه است. پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمود: نه، او آسيب‌ديده است. ديوانه آن مرد يا زنى است كه جوانى‏‌اش را در راهى جز طاعت خدا صرف كرده باشد.

مشكاة الأنوار: ص ۲۹۴ ح ۸۹۸

تصاویر حدیثی
ادامــه »
احادیث معصومین
:: دسته بندي احاديث بر اساس نام معصوم(ع) ::
ادامــه »

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : ۱۱۱

تــعــداد احــاديــث : ۴۵۴۵۶

تــعــداد تــصــاویــر : ۳۸۳۸

تــعــداد حــدیــث روز : ۶۸۵