203. انسان، فراموشكار است

قرآن كريم:

يا اَ يُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِذا تَدايَنتُم بِدَيْنٍ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبوهُ وَ لْيَكْتُب بَيْنَكُمْ كاتِبٌ بِالْعَدْلِ ؛

اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه بدهى مدّت دارى [قرض الحسنه يا خريد و فروش] به يكديگر پيدا مى كنيد، آن را بنويسيد و بايد نويسنده از روى عدالت [سند را] در ميان شما بنويسد.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: اَلدَّيْنُ دَيْنانِ فَمَنْ ماتَ وَ هُوَ يَنْوى قَضاءَهُ فَاَ نَا وَليُّهُ، وَ مَنْ ماتَ وَ لا يَنْوى قَضاءَهُ فَذاكَ الَّذى يُؤْخَذُ مِنْ حَسَناتِهِ، لَيْسَ يَوْمَئِذٍ دينارٌ وَ لا دِرْهَمٌ؛

بدهى، دو نوع است: كسى كه قصد پس دادن بدهى اش را داشته باشد و مرگ، امانش ندهد، [روز قيامت،] من خودم عهده دار كار او هستم؛ امّا كسى كه قصد پس ندادنِ بدهى اش را داشته باشد و بميرد، [روز قيامت،] در برابر آن بدهى، از كارهاى نيك او برداشت مى شود؛ چرا كه در آن روز، دينار و دِرهمى در كار نيست.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: اَرْبَعَةٌ لا يُسْتَجابُ لَهُمْفَذَكَرَ عليه السلامالرّابِـعَ: رَجُلٌ كانَ لَهُ مالٌ فَاَدانَهُ بِغَيْرِ بَـيِّنَةٍ، فَيَقُولُ اللّه ُ عَزَّ وَ جَلَّ: اَ لَمْ آمُرْكَ بِالشَّهادَةِ؟

دعاى چهار نفر مستجاب نمى شود و چهارمين آنها كسى است كه مالش را بدون شاهد، به ديگرى وام بدهد [و گيرنده وام، آن را بر نگردانَد]، خداى ـ عزّ و جلّ ـ مى فرمايد: «آيا به تو فرمان ندادم كه شاهد بگير؟!». [مقصود، آيه 282 از سوره بقره است كه توصيه مى كند براى هر معامله اى، سندى نوشته شود و شاهدانى به گواهى گرفته شوند].

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: مَنْ ذَهَبَ حَقُّهُ عَلى غَيْرِ بَـيِّنَةٍ لَمْ يُو?جَرْ؛

كسى كه به خاطر نگرفتن شاهد، حَقّش (مالَش) از دست برود، اَجرى نخواهد بُرد.

نمایش منبع

امام باقر عليه السلام: كُلُّ ذَ نْبٍ يُـكَفِّرُهُ الْقَتْلُ فى سَبيلِ اللّه ِ عَزَّ وَ جَلَّ، اِلاَّ الدَّيْنُ لا كَفّارَةَ لَهُ اِلاّ اَداو?هُ أوْ يَقْضىَ صاحِبُهُ اَوْ يَعْفُوَ الَّذى لَهُ الْحَقُّ؛

هر گناهى، با كشته شدن در راه خدا پاك مى شود، مگر بِدِهى كه جبران آن به پس دادنِ آن است يا آن كه وام دهنده، از حقّ خود بگذرد.

نمایش منبع