۱۸۵. بهترين روش، ميانه رويست

قرآن كريم:

أَنْفِقوا فى سَبيلِ اللّه ِ وَ لا تُلْقوا بِأَيْديكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنوا إِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ؛

در راه خدا، انفاق كنيد! و [با ترك انفاق] خود را به دست خود، به هلاكت نيفكنيد! و نيكى كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست دارد.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: اَلاِْحْسانُ غَريزَةُ الاَْخْيارِ، وَ الاِْساءَةُ غَريزَةُ الاَْشْرارِ؛

نيكى كردن، در سرشتِ نيكان است و بدى كردن، در سرشت بَدان.

نمایش منبع

ابن عباس ـ فى قولِهِ تَعالى: «اَلّذينَ يُنْفِقونَ أمْوالَهُمْ بِاللَّيلِ وَ النَّهارِ...» ـ : نَزَلَتْ فى عَلىِّ بْنِ اَبى طالِبٍ؛ كانَتْ لَهُ اَرْبَعَةُ دَراهِمَ، فَاَ نْفَقَ بِاللَّيْلِ دِرْهَما، وَ بِالَّنهارِ دِرْهَما، وَ سِرّا دِرْهَما، وَ عَلانيَةً دِرْهَما؛

ابن عباس درباره آيه «كسانى كه در شب و روز، و پنهان و آشكار، اموالشان را انفاق مى كنند، پاداش آنان در نزد پروردگارشان [محفوظ] است و نه بيمى بر آنان هست و نه اندوهگين مى شوند» مى گويد: اين آيه درباره على بن ابى طالب نازل شد. يك دِرهم را شبْ اِنفاق كرد و يكى را روز؛ يكى را پنهانى و يكى را آشكار.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: ـ لاِسْحاقَ بْنِ عَمّارٍ ـ : اَحْسِنْ يا اِسحاقُ اِلى اَوْليائى مَا اسْتَطَعْتَ، فَما اَحْسَنَ مُو?مِنٌ اِلى مُو?مِنٍ وَ لا اَعانَهُ اِلاّ خَمَشَ وَجْهَ اِبْليسَ وَ قَرَّحَ قَلْبَهُ؛

به اسحاق بن عمّار فرمودند: اى اسحاق! تا مى توانى، به دوستداران من نيكى كن؛ زيرا هيچ مؤمنى به مؤمن ديگر نيكى نكرد، مگر اين كه با اين كار، روى ابليس را خراش انداخت و قلبش را جريحه دار كرد.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: لَوْ اَنَّ رَجُلاً اَ نْفَقَ ما فى يَدَيْهِ فى سَبيلٍ مِنْ سَبيلِ اللّه ِ، ما كانَ اَحْسَنَ وَ لا وُفِّقَ؛ اَ لَيْسَ يَقُولُ اللّه ُ تَعالى: «وَ لا تُلْقُوا بِاَيْدِيكُمْ اِلَى التَّهلُـكَةِ وَ اَحْسِنُوا اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ» يَعنِى المُقْتَصِدينَ؛

اگر كسى دار و ندار خود را در راهى از راه هاى خدا خرج كند، كار نيكويى نكرده و توفيق داده نشده است. مگر نه اين است كه خداى متعال مى فرمايد: «خود را به دست خود به هلاكت نيفكنيد و نيكى كنيد كه خداوند، نيكوكاران را دوست دارد»؟ مقصود [خداوند]، ميانه روها هستند.

نمایش منبع