148. جوان

قرآن كريم:

نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيكَ نَبَاَهُمْ بِالْحَقِّ اِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنوا بِرَبِّهِمْ وَ زِدْناهُمْ هُدىً؛

ما خبر آنان (اصحاب كهف) را بر تو درست حكايت مى كنيم، آنان جوانانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آورده بودند و ما بر هدايتشان افزوديم.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: عَلَيْكَ بِالاَْحْداثِ فَاِنَّهُم اَسْرَعُ اِلى كُلِّ خَيْرٍ؛

جوانان را درياب؛ زيرا كه آنان سريع تر به كارهاى خير روى مى آورند.

نمایش منبع

امام على عليه السلام: فى وَصيَّتِهِ لاِبْنِهِ الْحَسَنِ عليه السلام: اِنَّما قَلْبُ الْحَدَثِ كَالاَْرْضِ الْخاليَةِ، ما اُ لْقىَ فيها مِنْ شَىْ ءٍ قَبِلَتْهُ فَبادَرْتُكَ بِالاَْدَبِ قَبْلَ اَنْ يَقْسُوَ قَلْبُكَ وَ يَشْتَغِلَ لُبُّكَ؛

در وصيّت به فرزندش امام حسن عليه السلام: دل جوان، مانند زمين كشت ناشده است؛ آنچه در آن افكنده شود، مى پذيرد. از اين رو، پيش از آن كه دلت سخت گردد و خِرَدَت سرگرم شود، به تربيت تو همّت گماشتم.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: اوصيكُمْ بِالشُّبّانِ خَيْرا فَاِنَّهُمْ اَرَقُّ اَفـْئِدَةً، اِنَّ اللّه َ بَعَثَنى بَشيرا وَ نَذيرا فَحالَـفَنِى الشُّبّانُ وَ خالَـفَنِى الشُّيوخُ. ثُمَّ قَرَاَ «فَطالَ عَلَيْهِمُ الاَْمَدُ فَقَسَتْ قُلوبُهُمْ»؛

شما را به نيكى با جوانان سفارش مى كنم؛ چرا كه آنان، دل هاى رقيق ترى دارند. به راستى كه خداوند، مرا بشارت دهنده و هشداردهنده برانگيخت، جوانان با من هم پيمان شدند و پيران با من به مخالفت برخاستند. آن گاه اين آيه را خواندند: «و عمر آنان به درازا كشيد و دل هايشان سخت گرديد».

نمایش منبع

امام باقر عليه السلام: كانَ اَبى زَيْنُ الْعابِدينَ عليه السلام اِذا نَظَرَ اِلَى الشَّبابِ الَّذينَ يَطْـلُبونَ الْعِلْمَ، اَدْناهُمْ اِلَيْهِ وَ قالَ: مَرحَبا بِكُمْ اَ نْتُمْ وَدائِعُ الْعِلْمِ وَ يوشِكُ اِذْ اَ نْتُمْ صِغارُ قَوْمٍ اَنْ تَـكونوا كِبارَ آخَرينَ؛

پدرم [امام] زين العابدين عليه السلام، هر گاه به جوانانى كه دانش مى اندوختند، مى نگريست، آنان را به خود نزديك مى كرد و مى فرمود: آفرين بر شما كه امانت هاى [مردم براى آموختن] دانشيد و به زودى شما كم سالان جامعه، بزرگان جامعه اى ديگر مى شويد.

نمایش منبع