۱۴۲. نااميدى هرگز

قرآن كريم:

قُلْ يا عِبادىَ الَّذينَ أَسْرَفوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطوا مِنْ رَحْمَةِ اللّهِ إِنَّ اللّهَ يَغْفِرُ الذُّنوبَ جَميعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفورُ الرَّحيمُ

بگو: اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد، از رحمت خداوند، نااميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى آمرزد؛ زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: اَلْفاجِرُ الرّاجى لِرَحْمَةِ اللّه ِ تَعالى اَقْرَبُ مِنْها مِنَ الْعابِدِ المُقَنَّطِ؛

گنهكارِ اميدوار به رحمت خداى متعال، به رحمت خدا نزديك تر از عابد نااميد است.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: قالَ اللّه ُ تَبارَكَ وَ تَعالى: يَابنَ آدَمَ! ... لاتُقَنِّطِ النّاسَ مِنْ رَحمَةِ اللّه ِ تَعالى عَلَيهِم وَ اَ نْتَ تَرجوها لِنَفْسِكَ؛

خداى تبارك و تعالى فرمود: اى فرزند آدم! مردم را از رحمت خداى متعال، نوميد نگردان، در حالى كه آن را براى خودت اميد دارى.

نمایش منبع

قالَ اللّه ُ تَعالى: اَهْلُ طاعَتى فى ضيافَتى وَ اَهْلُ شُكْرى فى زيادَتى، وَ اَهْلُ ذِكْرى فى نِعْمَتى وَ اَهْلُ مَعْصيَتى لااُويِسُهُمْ مِنْ رَحْمَتى، اِنْ تابُوا فَاَنا حَبيبُهُمْ، وَ اِنْ دَعَوْا فَاَنا مُجيبُهُمْ؛

خداى تعالى مى فرمايد: اهل طاعت در مهمانى منند، اهل شكر در فزونى نعمت منند، اهل ذكر در ناز و نعمت منند، و نافرمانان خود را از رحمتم نااميد نمى كنم، اگر توبه كنند، دوست آنهايم و اگر دعا كنند، اجابتشان مى نمايم.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: قُلْ لَهُمْ: اِنَّ رَحْمَتى سَبَقَتْ غَضَبى، فَلاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَتى فَاِنَّهُ لايَتَعاظَمُ عِنْدى ذَ نْبٌ اَغْفِرُهُ؛

به آنان بگو: رحمت من بر خشمم، مقدّم است. پس، از رحمتم نااميد نشويد؛ زيرا گناهى كه من آن را بيامرزم، در نزد من بزرگ نيست.

نمایش منبع