133. بعد از عبادت خدا

قرآن كريم:

وَ اعْبُدُوا اللّه َ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْأً وَ بِالْوالِدَيْنِ اِحْسانا وَ بِذِى الْقُربى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكِينِ وَ الْجارِ ذِى الْقُربى وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبيلِ وَ مَا مَلَـكَتْ اَيْمانُـكُمْ اِنَّ اللّه َ لا يُحِبُّ مَنْ كانَ مُخْتالاً فَخُورا؛

خدا را بپرستيد و هيچ چيز را شريك او قرار ندهيد! و به پدر و مادر خوبى كنيد و همچنين به خويشاوندان و يتيمان و مسكينان و همسايه نزديك و همسايه دور و دوست و هم نشين و در راه ماندگان و بردگان (خدمتكاران) خود؛ زيرا خداوند، كسى را كه متكبّر و فخرفروش است، دوست ندارد.

نمایش منبع

پيامبر صلي الله عليه و آله: اَعْبَدُ النّاسِ مَنْ اَقامَ الْفَرائِضَ؛

عابدترينِ مردم، كسى است كه واجبات را به پا دارد.

نمایش منبع

امام باقر عليه السلام: اَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فيهِ، بَنَى اللّه ُ لَهُ بَيْتا فِى الْجَنَّةِ: مَنْ آوَى الْيَـتيمَ وَ رَحِمَ الضَّعيفَ وَ اَشْفَقَ عَلى والِدَيْهِ وَ اَ نْفَقَ عَلَيْهِما وَ رَفِقَ بِمَمْلوكِهِ؛

چهار چيز است كه اگر در كسى باشد، خداوند، خانه اى در بهشت براى او بنا مى كند: كسى كه يتيمى را پناه بدهد، به ناتوان رحم كند، نسبت به پدر و مادرش دلسوز و مهربان باشد، براى آنها خرج كند و با مملوك خود مدارا نمايد.

نمایش منبع

امام صادق عليه السلام: صِلَةُ الاَْرْحامِ تُحَسِّنُ الْخُلُقَ وَ تُسْمِحُ الْـكَفَّ وَ تُطيبُ النَّفْسَ وَ تَزيدُ فِى الرِّزْقِ وَ تُنْسِئُ فِى الاَْجَلِ؛

صله رحم، اخلاق را خوب، دست را بخشنده، جان را پاكيزه، روزى را زياد مى كند و مرگ را به تأخير مى اندازد.

نمایش منبع

امام سجاد عليه السلام: اَمّا حَقُّ جارِكَ فَحِفْظُهُ غائِبا وَ اِكْرامُهُ شاهِدا وَ نُصْرَتُهُ اِذا كانَ مَظْلوما وَ لاتَـتَّبِـعْ لَهُ عَوْرَةً فَاِنْ عَلِمْتَ عَلَيْهِ سوءً سَتَرْتَهُ عَلَيْهِ وَ اِنْ عَلِمْتَ اَ نَّهُ يَقْبَلُ نَصيحَتَكَ نَصَحْتَهُ فيما بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ وَ لاتُسَلِّمْهُ عِنْدَ شَديدَةٍ وَ تُقيلُ عَثْرَتَهُ وَ تَغْفِرُ ذَنْبَهُ وَ تُعاشِرُهُ مُعاشَرَةً كَريمَةً؛

اما حقّ همسايه ات اين است كه در غياب او آبرويش را حفظ كنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ظلمى شد ياريش رسانى، دنبال عيب هايش نباشى، اگر بدى از او ديدى بپوشانى، اگر بدانى نصيحت تو را مى پذيرد، او را در خفا نصيحت كنى، در سختى ها رهايش نكنى، از لغزشش درگذرى، گناهش را ببخشى و با او به خوبى و بزرگوارى معاشرت كنى.

نمایش منبع