شوخى
بحار الأنوار : كانَ ـ رسول اللّه صلي الله عليه و آله ـ يَمزَحُ ولا يَقولُ إلاّ حَقّاً ، قالَ أنَسٌ : ماتَ نُغَى رٌ لأَِبي عُمَيرٍ وهُوَ ابنٌ لاُِمِّ سُلَيمٍ ، فَجَعَلَ النَّبِيُ صلي الله عليه و آلهيَقولُ : يا أبا عُمَيرٍ ما فَعَلَ النُّغَيرُ .
بحار الأنوار : پيامبر خدا ، شوخى مى كرد؛ ولى جز حق ، بر زبان نمى آورد .
اَنَس مى گويد : بچّه گنجشك ابو عمير (پسر اُمّ سليم) مُرد . پيامبر صلي الله عليه و آله هميشه مى فرمود : «ابو عمير! بچّه گنجشك چه كرد؟» .
اَنَس مى گويد : بچّه گنجشك ابو عمير (پسر اُمّ سليم) مُرد . پيامبر صلي الله عليه و آله هميشه مى فرمود : «ابو عمير! بچّه گنجشك چه كرد؟» .
نمایش منبع
المناقب لإبن شهرآشوب : كانَ حادي بَعضِ نِسوَتِهِ [أي النبيّ صلي الله عليه و آله] خادِمَهُ أنجَشَةَ ، فَقالَ صلي الله عليه و آله لَهُ : يا أنجَشَةُ ، ارفُق بِالقَواريرِ .
المناقب ابن شهرآشوب : ساربان برخى زنان پيامبر صلي الله عليه و آله و خادم ايشان ، اَنْجَشه بود . پيامبر صلي الله عليه و آله به وى مى فرمود : «اَنْجَشه! با شكستنى ها مدارا كن» .
نمایش منبع
بحار الأنوار : قالَ رَجُلٌ : اِحمِلني يا رَسولَ اللّه ِ .
فَقَالَ : إنّا حامِلوكَ عَلى وَلَدِ ناقَةٍ .
فَقالَ : ما أصنَعُ بِوَلَدِ ناقَةٍ .
قالَ صلي الله عليه و آله : وهَل يَلِدُ الإِبِلَ إلاَّ النّوقُ.
فَقَالَ : إنّا حامِلوكَ عَلى وَلَدِ ناقَةٍ .
فَقالَ : ما أصنَعُ بِوَلَدِ ناقَةٍ .
قالَ صلي الله عليه و آله : وهَل يَلِدُ الإِبِلَ إلاَّ النّوقُ.
بحار الأنوار : مردى گفت : اى پيامبر خدا! مرا سوار كن .
پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «تو را بر بچّه شترى ماده ، سوار مى كنيم .
مرد گفت : با بچّه شتر ماده چه كنم؟!
پيامبر خدا فرمود : «مگر شتر نر ، جز از شتر ماده مى زايد؟» .
پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «تو را بر بچّه شترى ماده ، سوار مى كنيم .
مرد گفت : با بچّه شتر ماده چه كنم؟!
پيامبر خدا فرمود : «مگر شتر نر ، جز از شتر ماده مى زايد؟» .
نمایش منبع
بحار الأنوار عن زيد بن أسلم : قالَ (رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله ) لاِمرَأَةٍ وذَكَرَت زَوجَها : أهذَا الَّذي في عَينَيهِ بَياضٌ .
فَقالَت: لا ، ما بِعَينَيهِ بَياضٌ ، وحَكَت لِزَوجِها ، فَقالَ : أما تَرَينَ بَياضَ عَيني أكثَرَ مِن سَوادِها.
فَقالَت: لا ، ما بِعَينَيهِ بَياضٌ ، وحَكَت لِزَوجِها ، فَقالَ : أما تَرَينَ بَياضَ عَيني أكثَرَ مِن سَوادِها.
بحار الأنوار ـ به نقل از زيد بن اسلم ـ : پيامبر خدا ، به زنى كه از شوهرش ياد مى كرد ، فرمود : «همان كه در چشمش سفيدى است؟» .
زن گفت : خير! در چشم او سفيدى نيست .
زن ، داستان را براى شوهرش نقل كرد .
مرد گفت : مگر سفيدى چشمم را نمى بينى كه از سياهى اش بيشتر است؟!
زن گفت : خير! در چشم او سفيدى نيست .
زن ، داستان را براى شوهرش نقل كرد .
مرد گفت : مگر سفيدى چشمم را نمى بينى كه از سياهى اش بيشتر است؟!
نمایش منبع
بحار الأنوار : قالَت عَجوزٌ مِنَ الأَنصارِا لِلنَّبِيِ صلي الله عليه و آله : ادعُ لي بِالجَنَّةِ .
فَقالَ صلي الله عليه و آله : إنَّ الجَنَّةَ لا يَدخُلُهَا العُجُزُ ، فَبَكَتِ المَرأَةُ فَضَحِكَ النَّبِيُ صلي الله عليه و آلهوقالَ : أما سَمِعتِ قَولَ اللّه ِ تَعالى : «إِنَّـآ أَنشَأْنَـهُنَّ إِنشَآءً * فَجَعَلْنَـهُنَّ أَبْكَارًا» .
فَقالَ صلي الله عليه و آله : إنَّ الجَنَّةَ لا يَدخُلُهَا العُجُزُ ، فَبَكَتِ المَرأَةُ فَضَحِكَ النَّبِيُ صلي الله عليه و آلهوقالَ : أما سَمِعتِ قَولَ اللّه ِ تَعالى : «إِنَّـآ أَنشَأْنَـهُنَّ إِنشَآءً * فَجَعَلْنَـهُنَّ أَبْكَارًا» .
بحار الأنوار : پيرزنى از انصار به پيامبر صلي الله عليه و آله گفت : برايم دعا كن به بهشت بروم .
پيامبر خدا فرمود : «پيران ، وارد بهشت نمى شوند» .
زن به گريه افتاد . پيامبر صلي الله عليه و آله خنديد و فرمود : «مگر اين سخن خداوند متعال را نشنيده اى (ما آنان را پديد آورديم ، پديد آوردنى ، و ايشان را دوشيزه گردانيديم) ؟» .
پيامبر خدا فرمود : «پيران ، وارد بهشت نمى شوند» .
زن به گريه افتاد . پيامبر صلي الله عليه و آله خنديد و فرمود : «مگر اين سخن خداوند متعال را نشنيده اى (ما آنان را پديد آورديم ، پديد آوردنى ، و ايشان را دوشيزه گردانيديم) ؟» .
نمایش منبع
رسول اللّه صلي الله عليه و آله ـ لِلعَجوزِ الأَشجَعِيَّةِ ـ : يا أشجَعِيَّةُ لا تَدخُلُ العَجوزُ الجَنَّةَ ، فَرَآها بِلالٌ باكِيَةً ، فَوَصَفَها لِلنَّبِيِ صلي الله عليه و آله .
فَقالَ : وَالأَسوَدُ كَذلِكَ ، فَجَلَسا يَبكِيانِ ، فَرَآهُمَا العَبّاسُ فَذَكَرَهُما لَهُ .
فَقالَ : وَالشَّيخُ كَذلِكَ ، ثُمَّ دَعاهُم وطَيَّبَ قُلوبَهُم ، وقال : يُنشِئُهُمُ اللّه ُ كَأَحسَنِ ما كانوا ، وذَكَرَ أنَّهُم يَدخُلونَ الجَنَّةَ شُبّانا مُنَوَّرينَ ، وقالَ : إنَّ أهلَ الجَنَّةِ جُردٌ مُردٌ مُكَحَّلونَ.
فَقالَ : وَالأَسوَدُ كَذلِكَ ، فَجَلَسا يَبكِيانِ ، فَرَآهُمَا العَبّاسُ فَذَكَرَهُما لَهُ .
فَقالَ : وَالشَّيخُ كَذلِكَ ، ثُمَّ دَعاهُم وطَيَّبَ قُلوبَهُم ، وقال : يُنشِئُهُمُ اللّه ُ كَأَحسَنِ ما كانوا ، وذَكَرَ أنَّهُم يَدخُلونَ الجَنَّةَ شُبّانا مُنَوَّرينَ ، وقالَ : إنَّ أهلَ الجَنَّةِ جُردٌ مُردٌ مُكَحَّلونَ.
بحار الأنوار : [پيامبر خدا ، خطاب به پيرزنى از قبيله اشجع فرمود :] «اى زن اشجعى! پيرزنان ، داخل بهشت نمى شوند» .
بلال ، او را گريان ديد و به پيامبر صلي الله عليه و آله گزارش داد . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «و سياهان هم وارد بهشت نمى شوند» .
آن گاه ، بلال هم به همراه زن به گريه كردن پرداختند . عبّاس ، آن دو را ديد و براى پيامبر صلي الله عليه و آله بازگو كرد . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «پيرمرد هم» .
سپس ، آنان را خواست و دلدارى داد و فرمود : «خداوند ، آنان را در بهترين هيئت ، وارد بهشت مى گرداند» و فرمود : «آنان ، به صورت جوانانى نورانى ، وارد بهشت مى شوند» . و فرمود : «بهشتيان ، بى نقص و كامل ، جوانِ نو خط و سرمه كشيده اند» .
بلال ، او را گريان ديد و به پيامبر صلي الله عليه و آله گزارش داد . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «و سياهان هم وارد بهشت نمى شوند» .
آن گاه ، بلال هم به همراه زن به گريه كردن پرداختند . عبّاس ، آن دو را ديد و براى پيامبر صلي الله عليه و آله بازگو كرد . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود : «پيرمرد هم» .
سپس ، آنان را خواست و دلدارى داد و فرمود : «خداوند ، آنان را در بهترين هيئت ، وارد بهشت مى گرداند» و فرمود : «آنان ، به صورت جوانانى نورانى ، وارد بهشت مى شوند» . و فرمود : «بهشتيان ، بى نقص و كامل ، جوانِ نو خط و سرمه كشيده اند» .
نمایش منبع
بحار الأنوار : رَأى (رَسولُ اللّه ِ) صلي الله عليه و آله صُهَيباً يَأكُلُ تَمرا ، فَقالَ صلي الله عليه و آله : أتَأكُلُ التَّمرَ وعَينُكَ رَمِدَةٌ .
فَقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ ، إنّي أمضَغُهُ مِن هذَا الجانِبِ ، وتَشتَكي عَيني مِن هذَا الجانِبِ!
فَقالَ : يا رَسولَ اللّه ِ ، إنّي أمضَغُهُ مِن هذَا الجانِبِ ، وتَشتَكي عَيني مِن هذَا الجانِبِ!
بحار الأنوار : پيامبر صلي الله عليه و آله ، صُهَيب را ديد كه خرما مى خورد . فرمود : «خرما مى خورى ، در حالى كه چشم تو درد مى كند؟!» .
صُهيب گفت : اى پيامبر خدا! آن را با اين طرف [دهانم ]مى جَوَم ، در حالى كه آن يكى چشمم درد مى كند!
صُهيب گفت : اى پيامبر خدا! آن را با اين طرف [دهانم ]مى جَوَم ، در حالى كه آن يكى چشمم درد مى كند!
نمایش منبع
بحار الأنوار : قالَ سُوَيبِطٌ المُهاجِرِيُ لِنُعَيمانَ البَدرِيِ : أطعِمني ، وكانَ عَلَى الزّادِ في سَفَرٍ .
فَقالَ : حَتّى تَجيءَ الأَصحابُ ، فَمَرّوا بِقَومٍ .
فَقالَ لَهُم سُوَيبِطٌ : تَشتَرونَ مِنّي عَبدا لي .
قالوا : نَعَم .
قالَ : إنَّهُ عَبدٌ لَهُ كَلامٌ وَهُوَ قائِلٌ لَكُم : إنّي حُرٌّ ، فَإِن سَمِعتُم مَقالَهُ تُفسِدوا عَلَيَ عَبدي ، فَاشتَروهُ بِعَشَرَةِ قَلائِصَ ، ثُمَّ جاؤوا فَوَضَعوا في عُنُقِهِ حَبلاً .
فَقالَ نُعَيمانُ : هذا يَستَهزِئُ بِكُم ، وإنّي حُرٌّ ، فَقالوا : قَد عَرَفنا خَبَرَكَ ، وَانطَلَقوا بِهِ حَتّى أدرَكَهُمُ القَومُ و خَلَّصوهُ ، فَضَحِكَ النَّبِيُ صلي الله عليه و آلهمِن ذلِكَ حيناً.
فَقالَ : حَتّى تَجيءَ الأَصحابُ ، فَمَرّوا بِقَومٍ .
فَقالَ لَهُم سُوَيبِطٌ : تَشتَرونَ مِنّي عَبدا لي .
قالوا : نَعَم .
قالَ : إنَّهُ عَبدٌ لَهُ كَلامٌ وَهُوَ قائِلٌ لَكُم : إنّي حُرٌّ ، فَإِن سَمِعتُم مَقالَهُ تُفسِدوا عَلَيَ عَبدي ، فَاشتَروهُ بِعَشَرَةِ قَلائِصَ ، ثُمَّ جاؤوا فَوَضَعوا في عُنُقِهِ حَبلاً .
فَقالَ نُعَيمانُ : هذا يَستَهزِئُ بِكُم ، وإنّي حُرٌّ ، فَقالوا : قَد عَرَفنا خَبَرَكَ ، وَانطَلَقوا بِهِ حَتّى أدرَكَهُمُ القَومُ و خَلَّصوهُ ، فَضَحِكَ النَّبِيُ صلي الله عليه و آلهمِن ذلِكَ حيناً.
بحار الأنوار : سُوَيْبِط مهاجرى به نُعَيمان بدرى ، كه در سفر ، مسئول توشه ها بود ، گفت : به من غذا بده .
نُعيمان گفت : باشد تا ديگر دوستان بيايند .
آنها از كنار قومى گذشتند . سُويبِط به آنان گفت : آيا از من برده اى مى خريد .
گفتند : بله .
گفت : اين برده ، تكيه كلامى دارد و هميشه مى گويد : «من آزادم» . اگر به سخنش گوش دهيد ، برده را از دست داده ايد .
آنان ، برده [و در واقع ، همان نُعَيمان] را به ده ماده شتر خريدند و نزد نُعَيمان آمدند و به گردنش ، ريسمان انداختند .
نُعيمان گفت : اين مرد ، شوخى كرده است . من آزادم .
گفتند : پيش از اين خبرت را شنيده ايم . سپس او را بردند تا به ديگر ياران رسيدند و او را آزاد كردند .
پيامبر صلي الله عليه و آله ، مدّتى از اين شوخى مى خنديد .
نُعيمان گفت : باشد تا ديگر دوستان بيايند .
آنها از كنار قومى گذشتند . سُويبِط به آنان گفت : آيا از من برده اى مى خريد .
گفتند : بله .
گفت : اين برده ، تكيه كلامى دارد و هميشه مى گويد : «من آزادم» . اگر به سخنش گوش دهيد ، برده را از دست داده ايد .
آنان ، برده [و در واقع ، همان نُعَيمان] را به ده ماده شتر خريدند و نزد نُعَيمان آمدند و به گردنش ، ريسمان انداختند .
نُعيمان گفت : اين مرد ، شوخى كرده است . من آزادم .
گفتند : پيش از اين خبرت را شنيده ايم . سپس او را بردند تا به ديگر ياران رسيدند و او را آزاد كردند .
پيامبر صلي الله عليه و آله ، مدّتى از اين شوخى مى خنديد .
نمایش منبع
بحار الأنوار : رَأى نُعَيمانُ مَعَ أعرابِيٍ عُكَّةَ عَسَلٍ ، فَاشتَراها مِنهُ ، وجاءَ بِها إلى بَيتِ عائِشَةَ في يَومِها ، وقالَ : خُذوها ، فَتَوَهَّمَ النَّبِيُ صلي الله عليه و آله أنَّهُ أهداها لَهُ ، وَمرَّ نُعَيمانُ وَالأَعرابِيُ عَلَى البابِ ، فَلَمّا طالَ قُعودُهُ .
قالَ : يا هؤُلاءِ ، رُدُّوها عَلَيَ إن لَم تَحضُر قيمَتُها ، فَعَلِمَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهالقِصَّةَ فَوَزَنَ لَهُ الثَّمَنَ .
وقالَ لِنُعَيمانَ : ما حَمَلَكَ عَلى ما فَعَلتَ؟
فَقالَ : رَأيتُ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهيُحِبُّ العَسَلَ ، وَرأَيتُ الأَعرابِيَ مَعَهُ العُكَّةُ ، فَضَحِكَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله ولَم يُظهِر لَهُ نُكرا.
قالَ : يا هؤُلاءِ ، رُدُّوها عَلَيَ إن لَم تَحضُر قيمَتُها ، فَعَلِمَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهالقِصَّةَ فَوَزَنَ لَهُ الثَّمَنَ .
وقالَ لِنُعَيمانَ : ما حَمَلَكَ عَلى ما فَعَلتَ؟
فَقالَ : رَأيتُ رَسولَ اللّه ِ صلي الله عليه و آلهيُحِبُّ العَسَلَ ، وَرأَيتُ الأَعرابِيَ مَعَهُ العُكَّةُ ، فَضَحِكَ رَسولُ اللّه ِ صلي الله عليه و آله ولَم يُظهِر لَهُ نُكرا.
بحار الأنوار : نُعَيمان ، مردى باديه نشين را با خيك عسل ديد . آن را از او خريد و در روزى كه پيامبر صلي الله عليه و آله در خانه عايشه بود ، به نزد او آورد و به عايشه گفت : خيك عسل را بگير .
پيامبر صلي الله عليه و آله گمان بُرد آن را هديه آورده است .
مرد باديه نشين نيز با نُعيمان بر درِ خانه آمد و وقتى ديد نُعيمان نشست و برنگشت ، صدا زد : اگر بهايش را نمى دهيد ، خيك عسل را برگردانيد .
پيامبر خدا ، داستان را دانست و قيمت [آن را] را به وى داد و به نُعيمان فرمود : «چه باعث شد چنين كارى بكنى؟» .
گفت: ديدم پيامبر خدا، عسل دوست دارد و باديه نشين هم خيك عسل دارد.
پيامبر خدا ، خنديد و اظهار ناراحتى نكرد .
پيامبر صلي الله عليه و آله گمان بُرد آن را هديه آورده است .
مرد باديه نشين نيز با نُعيمان بر درِ خانه آمد و وقتى ديد نُعيمان نشست و برنگشت ، صدا زد : اگر بهايش را نمى دهيد ، خيك عسل را برگردانيد .
پيامبر خدا ، داستان را دانست و قيمت [آن را] را به وى داد و به نُعيمان فرمود : «چه باعث شد چنين كارى بكنى؟» .
گفت: ديدم پيامبر خدا، عسل دوست دارد و باديه نشين هم خيك عسل دارد.
پيامبر خدا ، خنديد و اظهار ناراحتى نكرد .
نمایش منبع
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685