1714 ـ محمّد ، رسول خدا صلى الله عليه و آله

قرآن:
(مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّه ِ) .
(لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِين رَؤُوفٌ رَحِيمٌ) .
(يَا أَيُّهَا النِّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدا وَمُبَشِّرا وَنَذِيرا * ودَاعِيا إِلَى اللّه ِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجا مُنِيرا) .

«محمّد رسول خداست».

«هر آينه رسولى از خود شما برايتان مبعوث شد كه آنچه شما را رنج مى دهد بر او گران مى آيد. سخت به شما دلبسته است و نسبت به مؤمنان رؤوف و مهربان است...».

«هان اى پيامبر! ما تو را گواه و نويد دهنده و هشدار دهنده فرستاديم. و كسى كه به اذن خدا به سوى او دعوت مى كند و چراغى روشنى بخش».

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ـ لَمّا سألَهُ يَهوديٌّ عَن وَجهِ تَسمِيَتِهِ بمُحمّدٍ وأحمَدَ وأبي القاسِمِ وبَشيرٍ ونَذيرٍ وداعٍ ؟ ـ : أمّا مُحمّدٌ فإنّي مَحمودٌ في الأرضِ ، وأمّا أحمَدُ فإنّي مَحمودٌ فيالسَّماءِ ، وأمّا أبو القاسِمِ فإنَّ اللّه َ عَزَّوجلَ يَقسِمُ يَومَ القِيامَةِ قِسمَةَ النّارِ ؛ فمَن كَفَرَ بِي مِن الأوَّلينَ والآخِرينَ ففي النّارِ ، ويَقسِمُ قِسمَةَ الجَنّةِ ؛ فمَن آمَنَ بي وأقَرَّ بِنُبُوَّتي ففي الجَنّةِ . وأمّا الدّاعي فإنّي أدعُو النّاسَ إلى دِينِ ربّي عَزَّوجلَّ ، وأمّا النَّذيرُ فإنّي اُنذِرُ بالنّارِ مَن عَصاني ، وأمّا البَشيرُ فإنّي اُبشِّرُ بالجَنّةِ مَن أطاعَني .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال مردىيهودى از علّت نامگذارى ايشان به محمّد و احمد و ابوالقاسم و بشير و نذير و داعى ـ فرمود : امّا محمّد، از آن روست كه من در زمين ستوده ام. اما احمد، از آن روست كه من در آسمان ستوده ام. اما ابوالقاسم، از آن روست كه خداوند عز و جل روز قيامت قسمت آتش را جدا مى كند و هر كه، از اولين و آخرين انسان ها، به من كافر شده باشد جايش در آتش است و قسمت بهشت را جدا مى سازد و هركه به من ايمان آورده و به نبوّت من اقرار كرده باشد، جايش در بهشت است. اما داعى، از آن روست كه من مردم را به دين پروردگارم عز و جل دعوت مى كنم. اما نذير، از آن روست كه هركس نافرمانيم كند او را به آتش بيم مى دهم و اما بشير، از آن روست كه هركس اطاعتم كند، او را به بهشت بشارت مى دهم.

نمایش منبع