1666 ـ مرگ

قرآن:
(الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ) .

«همان [خدايى] كه مرگ و زندگى را بيافريد، تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده».

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا ماتَ أحَدُكُم فَقد قامَت قِيامَتُهُ ، يَرى ما لَهُ مِن خَيرٍ و شَرٍّ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه يكى از شما بميرد،قيامتش برپا شده است، و آن چه براى او از خير و شر هست مى بيند .

نمایش منبع

عنه صلى الله عليه و آله : مَن ماتَ على شيءٍ بَعثَهُ اللّه ُ علَيهِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركس با هر چيزى [از اعمال و صفات ]بميرد، خداوند او را با همان برمى انگيزد.

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : بالمَوتِ تُختَمُ الدُّنيا .

امام على عليه السلام : با مرگ، دنيا پايان مى پذيرد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : المَوتُ بابُ الآخِرَةِ .

امام على عليه السلام : مرگ، دروازه آخرت است.

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّ قَوما أتَوا نَبيّا فقالُوا : اُدعُ لَنا ربَّكَ يَرفَعْ عنّا المَوتَ ، فدَعا لَهُم فَرفَعَ اللّه ُ تباركَ وتعالى عنهُمُ المَوتَ، وكَثُروا حتّى ضاقَت بهِمُ المَنازِلُ وكَثُرَ النَّسلُ ، وكانَ الرّجُلُ يُصبِحُ فيَحتاجُ أن يُطعِمَ أباهُ واُمَّهُ وجَدَّهُ وجَدَّ جدِّهِ ويُرضِيَهُم ويَتعاهَدَهُم ، فشُغِلوا عن طَلَبِ المَعاشِ ، فأتَوهُ فقالوا : سَلْ ربَّكَ أن يَرُدَّنا إلى آجالِنا الّتي كُنّا علَيها ، فسَألَ ربَّهُ عَزَّوجلَّ فَرَدَّهُم إلى آجالِهِم .

امام صادق عليه السلام : گروهى نزد پيغمبرى آمدندو گفتند : دعا كن پروردگارت مرگ را از ما بردارد. آن پيامبر برايشان دعا كرد. پس خداوند تبارك و تعالى مرگ را از آن جماعت برداشت. جمعيتشان چندان زياد شد كه خانه ها بر آنان تنگ گشت و نسلشان افزايش يافت. [به طورى كه ]صبح كه مى شد مرد [خانه ]مجبور بود پدر و مادر و پدربزرگ و پدربزرگِ پدربزرگش را غذا بدهد و آنها را راضى گرداند [يا به نظافت آنها برسد]و به ايشان رسيدگى نمايد. لذا از كسب و كار باز ماندند. اين بود كه آمدند و گفتند : از پروردگارت بخواه ما را به عمرهايى كه داشتيم برگرداند. آن پيغمبر از پروردگارش عز و جل، چنين تقاضا كرد و خداوند آنها را به مدّت هاى [معيّن شده] عمرشان باز گرداند.

نمایش منبع