1616 ـ نهى از پرگويى

الخضرُ عليه السلام ـ مِن وصاياهُ لِموسى عليه السلام ـ : لا تكونَنَّ مِكثارا بالنُطقِ مِهذارا ، فإنّ كَثرَةَ النُّطقِ تَشينُ العُلَماءَ ، وتُبدي مَساويَ السُّخَفاءِ .

خضر عليه السلام ـ در سفارش هايش به موسى عليه السلام ـ فرمود : هرگز پرگو و ياوه گو مباش؛ زيرا پرگويى، دانايان را لكّه دار مى كند و بديهاى سبك مغزان را آشكار مى سازد.

نمایش منبع

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : لا تُكثِرُوا الكلامَ بغيرِ ذِكرِ اللّه ِ ؛فإنَّ كَثرَةَ الكلامِ بغَيرِ ذِكرِ اللّه ِ قَسوَةُ القَلبِ، إنّ أبعَدَ النّاسِ مِن اللّه ِ القَلبُ القاسي .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : در غير از ياد خدا،بسيار سخن مگوييد؛ زيرا بسيار گويى جز در ياد خدا، موجب سختدلى مى شود و دورترين مردم از خدا آدم سختدل است.

نمایش منبع

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : إيّاكَ وكَثرَةَ الكَلامِ ؛ فإنّهُ يُكثِرُالزَّلَلَ ويُورِثُ المَلَلَ .

امام على عليه السلام : زنهار از پرگويى؛ زيرا كه لغزشها را زياد مى كند و ملال مى آورد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إذا تَمَّ العَقلُ نَقَصَ الكلامُ .

امام على عليه السلام : هر گاه عقل كامل شود، سخن گفتن كاستى گيرد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : الكلامُ في وَثاقِكَ ما لم تَتَكلَّمْ بهِ ،فإذا تَكَلَّمتَ بهِ صِرتَ في وَثاقِهِ ، فَاخزُنْ لِسانَكَ كما تَخزُنُ ذَهَبَكَ ووَرِقَكَ ، فَرُبَّ كَلِمَةٍ سَلَبَت نِعمَةً وجَلَبَت نِقمَةً .

امام على عليه السلام : تا سخن را به زبان نياورده اى، سخن در بند توست. همين كه آن را به زبان آوردى، تو در بند سخن در مى آيى. پس همان گونه كه زر و سيم خود را در گنجينه مى نهى، زبانت را نيز در گنجخانه دهان نگه دار؛ كه بسا سخنى نعمتى را از كف برده و خشم و كيفرى [الهى] را آورده است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إذا تَكَلَّمتَ بالكَلِمَةِ مَلَكَتكَ ، وإذاأمسَكتَها مَلَكتَها .

امام على عليه السلام : هر گاه سخنى گفتى، آن سخن مالك توست و هر گاه آن را، نگه داشتى در اختيار توست.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن عَلِمَ أنّ كلامَهُ مِن عَمَلِهِ قلّ كلامُهُ إلّا فيما يَعنيهِ .

امام على عليه السلام : كسى كه بداند گفتار او در شمار كردار اوست [و بازخواست مى شود]، گفتار او جز در مواردى كه مفيد است، اندك شود.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : لا تَقُلْ ما لا تَعلَمُ ، بَل لا تَقُلْ كُلَّ ماتَعلَمُ ، فإنَّ اللّه َ فَرَضَ على جَوارِحِكَ كُلِّها فَرائضَ يَحتَجُّ بها علَيكَ يَومَ القِيامَةِ .

امام على عليه السلام : آنچه نمى دانى مگوى، حتى تمام آنچه را هم كه مى دانى مگوى؛ زيرا خداوند بر كليه اعضاى بدن تو فرايضى واجب كرده است، كه روز قيامت به وسيله آنها بر ضدّ تو حجّت مى آورد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : الكلامُ كالدَّواءِ ؛ قَليلُهُ يَنفَعُ ، وكَثيرُهُ قاتِلٌ .

امام على عليه السلام : سخن چون داروست، اندكش سود مى بخشد و بسيارش كشنده است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : الكلامُ بَينَ خَلَّتَي سَوءٍ ، هُما : الإكثارُ والإقلالُ ، فالإكثارُ هَذَرٌ ، والإقلالُ عِيٌّ وحَصَرٌ .

امام على عليه السلام : سخن، ميان دو خصلت زشت قرارگرفته است: پرگويى و كم گويى؛ زيرا پرگويى به ياوه گويى مى انجامد و كم گويى، نشانگر درماندگى و عجز در سخن گفتن است.

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : إنّي لَأكْرَهُ أن يكونَ مِقدارُلِسانِ الرجُلِ فاضِلاً على مِقدارِ عِلمِهِ ، كما أكرَهُ أن يكونَ مِقدارُ عِلمِهِ فاضِلاً على مِقدارِ عَقلِهِ .

امام باقر عليه السلام : من خوش ندارم كه اندازه زبان مرد، فزونتر از اندازه دانش او باشد؛ چنان كه خوش ندارم اندازه دانش او، فزونتر از اندازه خرد او باشد.

نمایش منبع

الإمامُ الهاديُّ عليه السلام : الجاهِلُ أسيرُ لِسانِهِ .

امام هادى عليه السلام : نادان، اسير زبان خويش است.

نمایش منبع