1453 ـ امام و علم غيب

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا قالَ لَهُ بعضُ أصحابِهِ(وكانَ كَلبِيّا) : لَقَد اُعطِيتَ يا أميرَالمؤمنينَ عِلمَ الغَيبِ ، فَضَحِكَ عليه السلام ـ : يا أخا كَلبٍ، ليسَ هُو بعِلمِ غَيبٍ ، وإنّما هُو تَعَلُّمٌ مِن ذِي عِلمٍ ، وإنَّما عِلمُ الغَيبِ عِلمُ الساعَةِ ، وما عَدَّدَهُ اللّه ُ سبحانَهُ بقولِهِ : «إِنَّ اللّه َ عِندَهُ عِلمُ السّاعَةِ ويُنَزِّلُ الغَيثَ ويَعْلَمُ ما في الأرْحامِ» .

امام على عليه السلام ـ وقتى يكى از ياران ايشان [از قبيله كلب] به آن حضرت عرض كرد : «اى اميرالمؤمنين! علم غيب به تو داده شده است» ، پس از خنده اى ـ فرمود : اى مرد كلبى! اين علم غيب نيست، بلكه بر اثر فرا گرفتن از صاحب علمى است. علم غيب، علم داشتن به زمان قيامت است و آنچه خداوند سبحان آنها را بر شمرده و فرموده است : «همانا علم قيامت نزد خداست و باران فرو مى فرستد و آنچه را كه در زهدانهاست، مى داند» .

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لمّا سُئلَ : هل يَعلَمُ الإمامُ بالغَيبِ ـ : لا ، ولكن إذا أرادَ أن يَعلَمَ الشيءَ أعلَمَهُ اللّه ُ ذلكَ .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه آيا امام غيب مى داند ـ فرمود : نه، اما هرگاه بخواهد چيزى را بداند، خداوند آن را به او مى آموزد.

نمایش منبع

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام ـ لَمّا سَألَهُ رَجُلٌ مِن أهلِ فارِسَ : أتَعلَمُونَ الغَيبَ؟ ـ : قالَ أبو جعفرٍ عليه السلام : يُبسَطُ لَنا العِلمُ فَنَعلَمُ ، ويُقبَضُ عنّا فلا نَعلَمُ . وقالَ : سِرُّ اللّه ِ عَزَّوجلَّ أسَرَّهُ إلى جَبرَئيلَ عليه السلام ، وأسَرَّهُ جَبرَئيلُ إلى محمّدٍ صلى الله عليه و آله ، وأسَرَّهُ محمّدٌ إلى مَن شاءَ اللّه ُ .

امام كاظم عليه السلام ـ در پاسخ به مردى از ايرانيان كه پرسيد : آيا شما غيب مى دانيد؟ ـ فرمود : امام باقر عليه السلام فرمود : چون علم [الهى] براى ما گشوده شود، مى دانيم و هرگاه بر ما بسته شود، نمى دانيم. و فرمود : علم، راز خداى عز و جلاست كه آن را با جبرئيل عليه السلام در ميان گذاشت و جبرئيل با محمّد صلى الله عليه و آله در ميان گذاشت و محمّد با هر كه خواست آن را در ميان نهاد.

نمایش منبع