1054 ـ حقيقت شكر

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : شُكرُ كُلِّ نِعمَةٍ الوَرَعُ عن مَحارِمِ اللّه ِ .

امام على عليه السلام : شكر هر نعمتى، پرهيز كردن از حرامهاى خداوند است .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إذا قَدَرتَ على عَدُوِّكَ فَاجعَلْ العَفوَعَنهُ شُكرا لِلقُدرَةِ علَيهِ .

امام على عليه السلام : هر گاه بر دشمنت تسلّط يافتى ، گذشت از او را شكرانه چيره آمدنت بر وى قرار ده .

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : اِستَكثِرْ لِنفسِكَ مِنَ اللّه ِ قليلَ الرِّزقِ تَخَلُّصا إلى الشُّكرِ .

امام باقر عليه السلام : روزى اندك خدا را براى خود ، فراوان شمار تا بدين وسيله شكرش را گزارده باشى .

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : شُكرُ النِّعمَةِ اجتِنابُ المَحارِمِ ، وتَمامُ الشُّكرِ قولُ الرجُلِ : الحَمدُ للّه ِِ رَبِّ العالَمِينَ .

امام صادق عليه السلام : شكر نعمت يعنى دورى كردن از حرامها، و شكر كامل اين است كه انسان بگويد : سپاس خدايى را كه پروردگار جهان هاست .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : مَن أنعَمَ اللّه ُ علَيهِ بنِعمَةٍ فَعَرَفَها بقَلبِهِ ،فقد أدّى شُكرَها .

امام صادق عليه السلام : كسى كه خداوند نعمتى به وى ارزانى دارد و در دل آن را [به عنوان نعمت خدادادى ]بشناسد ، هر آينه شكر آن نعمت را گزارده است .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا وَرَدَ علَيهِ أمرٌيَسُرُّهُ قالَ : الحَمدُ للّه ِِ على هذِهِ النِّعمَةِ ، وإذا وَرَدَ علَيهِ أمرٌ يَغتَمُّ بهِ قالَ : الحَمدُ للّه ِِ على كُلِّ حالٍ .

امام صادق عليه السلام : رسول خدا هرگاه امر خوشحال كننده اى برايش پيش مى آمد ، مى فرمود : خدا را بر اين نعمت سپاس، و هرگاه پيشامدى مى كرد كه از آن غمگين مى شد ، مى فرمود : در هر حال خدا را سپاس .

نمایش منبع

مصباح الشريعة ـ فيما نسبه إلى الإمام الصّادق عليه السلام ـ : أدنَى الشُّكرِ رُؤيَةُ النِّعمَةِ مِنَ اللّه ِ مِن غَيرِ عِلّةٍ يَتَعَلَّقُ القَلبُ بها دُونَ اللّه ِ والرِّضا بما أعطاه، وأن لا تَعصِيَهُ بِنِعمَتِهِ و تُخالِفَهُ بِشيءٍ مِن أمرِهِ ونَهيِهِ بِسَبَبِ نِعمَتِهِ .

مصباح الشريعة ـ در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است ـ : كمترين سپاسگزارى ، اين است كه انسان نعمت را [مستقيماً] از خدا بداند و جز او علّتى براى آن نداند و نيز به آنچه خداوند عطايش كرده ، خرسند باشد و با نعمت او مرتكب گناه وى نشود يا نعمت او را در راه مخالفت با هيچ يك از اوامر و نواهى خدا به كار نگيرد .

نمایش منبع