801 ـ تشويق به اميد واقعى

قرآن:
(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هاجَرُوا وَجاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللّه ِ أُولئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّه ِ واللّه ُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ) .

«همانا كسانى كه ايمان آورده اند و آنان كه مهاجرت كرده اند و در راه خدا جهاد نموده اند ، به رحمت خدا اميدوارند و خدا آمرزنده و مهربان است» .

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : كلُّ راجٍ طالِبٌ وكُلُّ خائفٍ هارِبٌ.

امام على عليه السلام : هر اميدوارى جوينده است و هر بيمناكى گريزان [از آنچه مى ترسد].

نمایش منبع

عنه عليه السلام ـ لِرَجُلٍ سَألَهُ أن يَعِظَهُ ـ : لا تَكُن مِمَّن يَرجُو الآخِرَةَ بغَيرِ العَمَلِ ويُرَجِّي التَّوبَةَ بطُولِ الأمَلِ ، يَقولُ في الدنيا بقَولِ الزاهِدِينَ ويَعمَلُ فيها بعَمَلِ الراغِبينَ .

امام على عليه السلام ـ در پاسخ مردى كه از ايشان خواهش كرد اندرزى به او دهد ـ فرمود : چونان كسى مباش كه بدون عمل ، به آخرت اميد دارد و با آرزوهاى دراز ، توبه را به تأخير مى اندازد . در نكوهش دنيا چون پارسايان سخن مى گويد اما رفتارش رفتار دنيا خواهان است.

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عن قَومٍ يَعمَلُونَ بالمَعاصِي ويَقولونَ : نَرجُو ، فلا يَزالُونَ كذلكَ حتّى يَأتِيَهُمُ الموتُ ؟ ـ : هؤلاءِ قَومٌ يَتَرَجَّحُونَ في الأمانِيِّ كَذَبوا لَيسُوا بِراجِينَ ،إنّ مَن رَجا شَيئا طَلَبَهُ ومَن خافَ مِن شيءٍ هَربَ مِنهُ .

امام صادق عليه السلام ـ هنگامى كه به ايشان عرض شد : عدّه اى هستند كه گناه مى كنند و مى گويند ما [به رحمت خدا ]اميدواريم و پيوسته در همين حالند تا مرگشان در رسد ـ فرمود : اينها مردمانى هستند كه در آرزوها و خيالات خود غرقند . دروغ مى گويند . آنها اميدوار نيستند ؛ زيرا هركه به چيزى اميد داشته باشد در طلب آن مى كوشد و هركه از چيزى بترسد از آن مى گريزد .

نمایش منبع