۷۱۶ ـ پرهيز از دل خوش كردن به دنيا

قرآن:
(إنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقَاءَنا وَرَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا واطْمَأَنّوا بِها والَّذِينَ هُمْ عَن آياتِنا غافِلُونَ * أُولـئِكَ مَأوَاهُمُ النّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ) .

«كسانى كه به ديدار ما (قيامت) اميد ندارند و به زندگى دنيوى خشنود شده و بدان آرامش يافته اند و آنان كه از آيات ما بى خبرند ، به كيفر كارهايى كه مى كرده اند ، جايگاهشان جهنم است» .

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ في قولهِ تعالى : «وكانَ تَحتَهُ كَنْزٌ لَهُما» ـ : كانَ ذلكَ الكنزُ لَوحاً مِن ذهبٍ فيه مَكتوبٌ : ... عَجِبتُ لِمَن يَرَى الدنيا وتَصَرُّفَ أهلِها حالاً بعدَ حالٍ كيفَ يَطمئنُّ إلَيها ؟!

امام على عليه السلام ـ درباره آيه شريفه: «زير آن[ ديوار ]گنجى متعلّق به آن دو بود» ـ فرمود : اين گنج لوحى زرين بود كه در آن نوشته شده بود : ... در شگفتم از كسى كه دنيا و دگرگونيهاى احوال اهل آن را مى بيند و باز به آن دل خوش مى كند .

نمایش منبع

عنه عليه السلام : اُنظُرُوا إلى الدنيا نَظَرَ الزاهدِينَ فيها ،فإنّها عَن قليلٍ تُزيلُ الساكنَ ، وتَفجَعُ المُترَفَ فلا تَغُرَّنّكُم كَثرَةُ ما يُعجِبُكُم فيها لِقلَّةِ ما يَصحَبُكُم مِنها .

امام على عليه السلام : همچون دورى كنندگان از دنيا به آن بنگريد ؛ زيرا دنيا بزودى ساكنانش را از خود مى راند و توانگر ناز پرورده را دردمند مى كند ، پس زنهار كه فراوانى آنچه از دنيا خوشايند شماست فريبتان ندهد؛ زيرا آنچه از دنيا با خود مى بريد اندك است.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : اُنظُرْ إلى الدنيا نَظَرَ الزاهدِ المُفارقِ ،ولا تَنظُرْ إلَيها نَظَرَ العاشِقِ الوامِقِ .

امام على عليه السلام : به دنيا همچون كسى بنگر كه به آن پشت كرده و از آن جدا مى شود ، و به دنيا مانند دلباخته شيدا منگر .

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إن كانتِ الدنيا فانيَهً فالطُّمأنينَةُ إلَيها لِماذا ؟!

امام صادق عليه السلام : اگر دنيا فناپذير است، پس دل خوش كردن به آن چرا؟

نمایش منبع