690 ـ پيشدستى در دعا

قرآن:
(وَإذا مَسَّ الْاءنْسانَ ضُرٌّ دَعا رَبَّهُ مُنِيبَاً إلَيْهِ ثُمّ إذا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنهُ نَسِيَ ما كانَ يَدعُوا إلَيهِ مِن قَبلُ وَجَعَلَ للّه ِِ أندَادا لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُل تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلاً إنَّكَ مِنْ أصْحَابِ النَّارِ) .
(أمَّنْ يُجِيبُ الْمُضطَرَّ إذا دَعاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُم خُلَفَاءَ الْأَرْضِ أءِ لهٌ مَّعَ اللّه ِ قَلِيلاً ما تَذَكَّرُونَ) .

«چون به آدمى گزندى رسد به پروردگارش روى مى آورد و او را مى خواند . آن گاه چون به او نعمتى بخشد همه آن دعاها را كه پيش از اين كرده بود از ياد مى برد و براى خدا همتايانى قرار مى دهد تا مردم را از طريق او گمراه كند . بگو : اندكى از كفرت بهره مند شو ، كه تو از دوزخيانى» .

«يا آن كه درمانده را چون بخواندش پاسخ مى دهد و گرفتارى را او دور مى كند و شما را در زمين، جانشين پيشينيان مى سازد . آيا معبودى همراه خدا هست؟ چه اندك پند مى گيريد» .

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أوْحَى اللّه ُ تَبارَكَ وتَعالى إلى داوود عليه السلام : اُذكُرْني في سَرَّائكَ أستَجِبْ لَكَ في ضَرَّائكَ .

امام صادق عليه السلام : خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به داوود عليه السلام وحى فرمود كه : در زمان آسايشت به ياد من باش ، تا من هنگام گرفتارى ات دعاى تو را اجابت كنم .

نمایش منبع

عنه صلى الله عليه و آله : تَعَرَّفْ إلَى اللّه ِ فِي الرَّخاءِ يَعرِفْكَ فِي الشِّدَّةِ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هنگام آسايش، خود را به خدا بشناسان تا هنگام گرفتارى و سختى، تو را بشناسد .

نمایش منبع

الإمامُ الباقرُ عليه السلام : يَنبَغي للمُؤمِنِ أن يَكونَ دُعاؤهُ فِي الرَّخاءِ نَحْوا مِن دُعائهِ فِي الشِّدَّةِ .

امام باقر عليه السلام : سزاوار است كه مؤمن هنگام آسايش همان گونه دعا كند كه هنگام گرفتارى .

نمایش منبع