503 ـ ثواب كسى كه توانايى ارتكاب حرامى را داشته باشد و آن را انجام ندهد

رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن قَدرَ على امرأةٍ أو جاريَهٍ حَراما فَتَركَها مَخافَةَ اللّه ِ حَرَّمَ اللّه ُ عزّوجلّ علَيهِ النّارَ ، وآمَنَهُ اللّه ُ تَعالى مِن الفَزَعِ الأكْبَرِ ، وأدْخَلَهُ اللّه ُ الجَنّةَ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركس اين امكان برايش پيش آيد كه با زن يا كنيزى به حرام نزديكى كند اما از ترس خدا دست به اين كار نزند، خداوند متعال آتش را بر او حرام گرداند و او را از آن هراس بزرگ ايمن دارد و به بهشتش برد .

نمایش منبع

عنه صلى الله عليه و آله : لا يَقْدِرُ رَجُلٌ على حَرامٍ ثُمَّ يَدَعُهُ ،لَيس بهِ إلّا مَخافَةُ اللّه ِ ، إلّا أبْدَلَهُ اللّه ُ في عاجِلِ الدُّنيا قَبْلَ الآخِرَةِ ما هُو خَيرٌ لَهُ مِن ذلكَ .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر مردى بتواند كار حرامى انجام دهد و آن را فقط به خاطر ترس از خدا فرو گذارد خداوند ، پيش از آخرت ، در همين دنيا بهتر از آن را به وى عوض دهد .

نمایش منبع

الإمامُ الكاظمُ عليه السلام : إنَّ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كانَ يأتيأهلَ الصُّفَّةِ وكانوا ضِيفانَ رسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله ، كانوا هاجَروا مِن أهاليهِم وأموالِهِم إلى المَدينَةِ فأسْكَنَهُم رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله صُفَّةَ المَسجِدِ، وهُم أربَعُمِائةِ رجُلٍ [ كان]، يُسَلِّمُ علَيهِم بالغدوةِ والعَشِيِّ، فأتاهُم ذاتَ يومٍ فمِنهُم مَن يَخصِفُ نَعلَهُ ، ومِنهُم مَن يَرقَعُ ثَوبَهُ ، ومِنهُم مَن يَتَفلّى ، وكانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَرزُقُهُم مُدّا مُدّا مِن تمرٍ في كُلِّ يَومٍ .
فقامَ رجُلٌ مِنهُم فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، التَّمرُ الّذي تَرْزُقُنا قَد أحْرَقَ بطُونَنا !
فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أمَا إنّي لَوِ اسْتَطَعْتُ أنْ اُطْعِمَكُمُ الدُّنيا لَأطعَمْتُكُم ، ولكنْ مَن عاشَ مِنكُم من بَعدي فسَيُغدى علَيهِ بالجِفانِ ويُراحُ علَيهِ بالجِفانِ ، ويَغدو أحَدُكُم في قَميصةٍ ويَروحُ في اُخرى ، وتُنَجِّدونَ بُيوتَكُم كما تُنَجَّدُ الكَعبَةُ .
فقامَ رجُلٌ فقالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، إنّا على ذلكَ الزَّمانِ بالأشْواقِ ! فمَتى هُو ؟!
قالَ صلى الله عليه و آله : زَمانُكُم هذا خَيرٌ مِن ذلكَ الزّمانِ ، إنَّكُم إنْ مَلَأتُم بطُونَكُم مِن الحَلالِ تُوشِكونَ أنْ تَملؤوها مِن الحَرامِ .

امام كاظم عليه السلام : اهل صفّه ميهمان رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند. آنها خان ومان خود را رها كرده به مدينه هجرت كرده بودند . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آنان را كه چهل مرد بودند در صفّه مسجد اسكان داد . آن حضرت هر صبح و شام نزد ايشان مى رفت و بر آنان سلام مى داد . روزى بر صفّه نشينان وارد شد، ديد يكى كفش خود را پينه مى كند ، ديگرى لباسش را وصله مى زند و عده اى هم جامه هاى خودرا از شپش پاك مى كنند . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هر روز يك مُدّ (تقريبا يك چارك) خرما به آنها مى داد . مردى از ميان آنها برخاست و عرض كرد : اى رسول خدا ! خرمايى كه به ما مى دهى معده هاى ما را سوزاند! پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : بدانيد كه اگر مى توانستم دنيا را خوراك شما كنم اين كار را مى كردم اما كسانى از شما كه پس از من زنده بمانند صبح و شام غذاى سير خواهند خورد ، هركدام صبح يك پيراهن خواهيد پوشيد و شب پيراهنى ديگر و خانه هايتان را ، همانند كعبه ، بر افراشته و آراسته خواهيد كرد.
مردى برخاست و گفت : اى رسول خدا ! ما مشتاق چنان روزى هستيم ! كى فرا خواهد رسيد؟!
فرمود : اين زمان شما بهتر از آن زمان است . شما اگر شكمهاى خود را از حلال پر كنيد، هيچ بعيد نيست كه آن را از حرام نيز پر نماييد .

نمایش منبع