267 ـ بلا و تنبّه

قرآن:
(وَلَقَدْ أَخَذْنَا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنِينَ وَنَقْصٍ مِنَ الثَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ) .

«و به تحقيق قوم فرعون را به قحط و نقصان محصول مبتلا كرديم تا شايد متنبّه شوند».

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ وقد خَرجَ للاسْتِسْقاءِ ـ : إنّ اللّه َيَبتَلي عِبادَهُ عندَ الأعمالِ السَّيِّئةِ بنَقْصِ الثَّمَراتِ وحَبْسِ البَرَكاتِ وإغْلاقِ خَزائنِ الخَيراتِ ، لِيَتوبَ تائبٌ ويُقْلِعَ مُقْلِعٌ ويَتَذكَّرَ مُتَذكِّرٌ ويَزْدَجرَ مُزْدَجِرٌ .

امام على عليه السلام ـ هنگام بيرون رفتن براى طلب باران ـ فرمود : هرگاه بندگان خدا گناه و بدكردارى كنند خداوند آنان را به كاهش محصولات و بازداشت بركات و بستن دَرِ گنجينه هاى خير مبتلا مى سازد تا توبه گر توبه كند و گنهكار دل از گناه بركند و پند گيرنده پند پذيرد و نهى شده [از گناه] باز ايستد.

نمایش منبع

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : المؤمنُ لا يَمْضي علَيهِ أربَعونَ لَيلةً إلّا عَرَضَ لهُ أمرٌ يُحزِنُهُ يُذَكَّرُ بهِ .

امام صادق عليه السلام : مؤمن چهل شب بر او نمى گذرد جز آن كه پيشامدى برايش شود كه غمگينش سازد و بدان وسيله متنبّه گردد.

نمایش منبع

عنه عليه السلام : إذا أرادَ اللّه ُ عزّ وجلّ بعبدٍ خيرا فأذْنبَ ذَنبا تَبِعَهُ بنِقمَةٍ ويُذكِّرُهُ الاسْتِغفارَ ، وإذا أرادَ اللّه ُ عزّ وجلّ بعبدٍ شَرّا فأذْنبَ ذَنبا تَبِعَهُ بنِعمَةٍ لِيُنْسِيَهُ الاسْتِغفارَ ويَتَمادى بهِ ، وهُو قولُ اللّه ِ عزّ وجلّ : «سنَسْتدرِجُهُم من حيثُ لا يعلمونَ» بالنِّعَمِ عند المَعاصي .

امام صادق عليه السلام : هرگاه خداوند خير بنده اى را بخواهد و از او گناهى سر زند، در پى آن گناه به مصيبتى گرفتارش مى سازد تا او را به ياد استغفار كردن اندازد. و هرگاه خداوند بدى بنده اى را خواهد و از او گناهى سر زند، در پى آن بدو نعمتى مى بخشد تا آمرزش خواهى را از ياد ببرد و آن گناه را ادامه دهد. اين است فرموده خداوند عز و جل كه: «از جايى كه خود نمى دانند بتدريج آنان را فرو مى گيريم» يعنى با نعمت دادن به هنگام گناه.

نمایش منبع