نهى از بزرگداشت دنيادار

رسول اللّه صلي الله عليه و آله : مَن عَظَّمَ صاحِبَ دُنيا وأحَبَّهُ لِطَمَعِ دُنياهُ ، سَخِطَ اللّه ُ عَلَيهِ .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كه دنيادارى را بزرگ بدارد و به طمع دنياى او دوستش بدارد، خداوند بر او خشم مى گيرد.

نمایش منبع

عنه صلي الله عليه و آله : لَعَنَ اللّه ُ مَن أكرَمَ الغَنِيَّ لِغِناهُ .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : خداوند ، كسى را كه ثروتمند را به خاطر ثروتش احترام نهد، از رحمتش دور مى كند.

نمایش منبع

عنه صلي الله عليه و آله : مَن تَضَعضَعَ لِغَنِيٍّ لِيَنالَ مِمّا في يَدَيهِ ، أسخَطَ اللّه َ عَلَيهِ .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس براى رسيدن به نوايى از ثروتمندى، خود را در برابر او پست كند ، خداوند بر او خشم مى گيرد.

نمایش منبع

عنه صلي الله عليه و آله : مَن أتى غَنِيّا فَتَضَعضَعَ لَهُ ، ذَهَبَ ثُلُثا دينِهِ .

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله : هر كس بر توانگرى در آيد و خود را در برابر او پست كند ، دو سوم دينش مى رود.

نمایش منبع

الإمام عليّ عليه السلام : لا تَضَعوا مَن رَفَعَتهُ التَّقوى ، ولا تَرفَعوا مِنَ رَفَعَتهُ الدُّنيا .

امام على عليه السلام : آن كس را كه پرهيزگارى بالا برده است ، پست مشماريد، و آن كس را كه دنيا بالا برده است، بلندمرتبه مشماريد.

نمایش منبع

نهج البلاغة : قالَ [ عَلِيٌّ ] عليه السلام وقَد لَقِيَهُ عِندَ مَسيرِهِ إلَى الشّام دَهاقينُ الأَنبار
فَتَرَجَّلوا لَهُ وَاشتَدّوا بَينَ يَدَيهِ ، فَقالَ : ما هذَا الَّذي صَنَعتُموهُ؟! فَقالوا : خُلُقٌ مِنّا نُعَظِّمُ بِهِ اُمَراءَنا .
فَقالَ: وَاللّه ِ ما يَنتَفِعُ بِهذا اُمَراؤُكُم ، إنَّكُم لَتَشُقّونَ عَلى أنفُسِكُم في دُنياكُم ، وتَشقَونَ بِهِ في آخِرَتِكُم . وما أخسَرَ المَشَقَّةَ وَراءَهَا العِقابُ ، وأربَحَ الدَّعَةَ مَعَهَا الأَمانُ مِنَ النّارِ .

نهج البلاغة: در مسير امام على عليه السلام به شام، بزرگان انبار ، به ديدارش رفتند و از مركب هاى خويش پياده شده، پيشاپيش او دوان دوان حركت كردند. فرمود: «اين چه كارى است كه مى كنيد؟!» .
گفتند: رسمى است كه با آن ، فرمان روايان خود را احترام مى نهيم.
فرمود: «به خدا سوگند كه فرمان روايانِ شما از اين كار ، سودى نمى برند و شما نيز با آن ، در دنيايتان ، خود را به زحمت مى افكنيد و در آخرتتان به رنج مى افتيد، و چه زيانبار است زحمتى كه در پى آن ، عذاب باشد، و چه پر سود است آسايشى كه با ايمنى از آتش [دوزخ] همراه باشد!» .

نمایش منبع