کتابخانه احادیث شیعه

حديث و آيات: سرشت دنيادوستى در انسان

تيسير المطالب عن أبي الحسن عليّ بن مهدي الطّبري : رُوِيَ عَن أميرِ المُؤمِنين عليه السلام أنَّ رَجُلاً قامَ إلَيهِ ، فَقالَ : يا أميرَ المُؤمِنينَ ، ما بالُنا نُحِبُّ الدُّنيا ؟
قالَ : لاِءَنّا مِنها ، وهَل يَأثَمُ الرَّجُلُ بِحُبِّهِ لاِءَبيهِ واُمِّهِ؟
قالَ : وأنشَدَنا أبو عَبدِ اللّه ِ الأَزدِي ، قالَ : أنشَدَنا ثَعلَب :
ونَحنُ بَنو الدُّنيا خُلِقنا لِغَيرِهاوما كُنتَ مِنهُ فَهُوَ شَيءٌ مُحَبَّبُ حديث
تيسير المطالب ـ به نقل از ابو الحسن على بن مهدى طبرى ـ : روايت شده است كه مردى از امير مؤمنان عليه السلام پرسيد: اى امير مؤمنان! به چه سبب ما دنيا را دوست داريم؟
فرمود: «چون ما از دنيا هستيم. آيا گناه است كه انسان ، پدر و مادرش را دوست بدارد؟» .
راوى مى گويد: ابو عبد اللّه اَزْدى اين بيت را از ثَعلَب برايمان خواند:
ما فرزندان دنياييم كه براى غير آن ، آفريده شده ايم/ و تو ، آنچه را از آنى، دوست مى دارى.
نمایش منبع


حدیث روز

امام علی عليه ‏السلام:

ما أكثَرَ العِبَرَ، و أقَلَّ الاعتِبارَ؛

چه بسيار است عبرتها و چه اندک است عبرت گرفتن.

نهج البلاغه، حكمت 297

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685