حديث و آيات: مقدمه

قالَ لُقمانُ : يا بُنَىَّ، اَغْنَى النّـاسِ مَنْ قَنَع بِمـا فِى يـَدَيْهِ وَاَفْقَرُهُمْ مَنْ مَدَّ عَيْنَيْهِ اِلَى ما فِى اَيْدِى النّاسِ... اِرْضَ بِما قَسَمَ اللّه ُ لَكَ فَاِنّهُ سُبْحـانَهُ يَقُـولُ: أَعْـظَمُ عِبـادِى ذَنْبـا مَنْ لَمْ يَرْضَ بِقَضـائى وَلَمْ يَشْـكُر نَعْمائى وَلَمْ يَصْبـِرْ عَلَى بـَلائى.

لقمان حکيم:فرزندم! بى نيازترين انسان كسى است كه به آنچه در دست دارد خشنود است و نيازمندترين شخص كسى است چشمش به دست مردم خيره مانده است و فرمود: به آنچه خدا قسمت مى كند راضى باش كه خداى سبحان مى فرمايد: گناه كارترين بندگان من كسى است كه به تقدير من راضى نشود و نعمت هاى من را قدردانى نكند و بر بلاها شكيبايى نكند. اى قناعت، توانگرم گردان
كه وراى تو هيچ نعمت نيست
گنج صبر، اختيار لقمان است
هر كه را صبر نيست حكمت نيست
(سعدى)

نمایش منبع

بازگشت به : مقدمه