حديث و آيات: مقدمه

عَنْ أبى عَبْدِ اللّه ِ عليه السلام عَنْ أبيهِ فى حَديثٍ قالَ: كانَ يَجْمَعُنا فَيَأمُرُنا بِالذِّكْرِ حَتّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ، وَيَأْمُرُ بِالْقَرائَةِ مَنْ كانَ يَقْرَأُ وَ مَنْ كانَ لايَقْرَأُ مِنّا أَمَرَهُ بِالذِّكْرِ، وَالبَيْتُ الَّذى يُقْرَأُ فَيهِ الْقُرْآنُ وَيُذْكَرُاللّه ُ عز و جل فَيهِ تَكْثُرُ بَرَكَتُهُ.

امام صادق عليه السلام از پدر بزرگوارش امام باقر عليه السلام نقل مى كند: امام باقر عليه السلام ما را جمع مى كرد و دستور مى داد ذكر بگوييم تا خورشيد طلوع كند، به كسانى كه سواد دار بودند دستور قرائت قرآن مى داد و به كسانى كه توان خواندن نداشتند فرمان به ذكر مى داد، خانه اى كه در آن قرآن خوانده شود و ذكر خدا گفته شود بركت آن زياد مى شود.

نمایش منبع

بازگشت به : مقدمه