حديث و آيات: مـقــدمـه

الإمام عليّ عليه السلام سَـبَبُ الْفَـقْرِ الإِسْـرافُ.

امام عـلى عليه السلام فرمود: اسراف، عامل تنگدستى است. هميشه «نداشتن»، فقر نيست،
گاهى بد استفاده كردن از «داشته ها» و بد عمل كردن «دارايان» نيز به فقر و تنگدستى مى انجامد.
«اسراف»، يكى از همين «بدعمل كردن ها» در رابطه با مال است.
اگر قناعت، سرمايه اى پايان ناپذير است،
اگر «تقدير» و برنامه ريزى، نشانه خردمـندى و توازن در معيشت اسـت، ولخرجى هاى بى حساب و اسراف در هـزينه نيز «سرمايه» را مى خورد و افراد متمـكن را خاك نشين مى سازد.
وقتى در مصرف ميوه و نان، اسرافكارى شود، گرانى و كميابى در پى آن است.
ولخرجى بيهوده تنها به خوراك هم مربوط نيست، در لباس و كفش و دكور خانه و وسيله سوارى و تشريفات مهمانى و تجملات عروسى و وسايل خانه و سوخت و لوازم مصرفى روزانه و... وقتى بيش از حد نياز و لزوم، تهيه يا مصرف شود، آن كاستيها و خلأها به صورت «فقر» و كمبود جلوه مى كنند.
اگر اسراف، فقرآور است، قناعت هم فقرزداست:
«قناعت، توانگر كند مرد را…»

نمایش منبع

بازگشت به : مـقــدمـه