حديث و آيات: مقدمه

قـالَ المُجتَبى عليه السلام : «مَنْ أَدامَ الاِخْتِلافَ إلَى المَسْجِدِ أَصابَ إحدى ثَمانِ: آيَةً مُحْكَمةً، وَأَخا مُسْتَفادا وَعِلْما مُسْتَطْرِفا، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً وَكَلِمَةً تَدُلُّ عَلَى الهُدى، أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدى وَتَركَ الذُّنُوبِ حُبّا أَوْ خَشْيَةً.»

امام مجتبى عليه السلام فرمود: «كسى كه به مسجد رفت و آمد (تردّد) داشته باشد، بر يكى ـ يا بيشتر ـ از نعمتهاى هشتگانه دسترسى پيدا خواهد نمود: 1 ـ استدلالهاى استوار و محكم در امور دينى خود (اعتقادى، فقهى، سياسى و...)؛ 2 ـ دستيابى به دوستان سودمندى كه تردّد با آنها مايه بهره ورى است؛ 3 ـ معلومات و دانش تازه و شگفت انگيز؛ 4 ـ رحمت و نعمتى كه چشم به راه اوست؛ 5 ـ دستيابى به سخنان هدايت كننده اى كه شخص را به راه راست رهبرى مى كند؛ 6 ـ دستيابى به مطالبى كه انسان را از پستيها و ضد ارزشها دور مى دارد؛ 7 ـ دورى از گناه و محرمات يا بدان جهت كه ترك گناه را دوست مى دارد؛ 8 ـ دورى از گناه و محرمات يا بدان جهت كه مى ترسد گرفتار عقوبت الهى شود يا آبرو و حيثيت خود را با انجام گناه از بين ببرد.»

نمایش منبع

بازگشت به : مقدمه