حديث و آيات: دوست داشتن فرزند

كنز العمّال : عنه صلى الله عليه و آله ـ لَمّا خَرَجَ على عُثمانَ ابنِ مَظعونٍ و مَعَهُ صَبِيٌّ لَهُ صَغيرٌ يَلثِمُهُ ـ : ابنُكَ هذا ؟ قالَ : نَعَم ، قالَ : أ تُحِبُّهُ يا عُثمانُ ؟
قالَ : إي و اللّه ِ يا رسولَ اللّه ِ إنّي اُحِبُّهُ ! قالَ : أ فلا أزيدُكَ لَهُ حُبّا ؟ قالَ : بلى فِداكَ أبي و اُمّي ! قالَ : إنّهُ مَن يُرضي صَبِيّا لَهُ صَغيرا مِن نَسلِهِ حتّى يَرضى ، تَرَضّاهُ اللّه ُ يَومَ القِيامَةِ حتّى يَرضى .

كنز العمّال : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به سوى عثمان بن مظعون رفت و ديد كه او پسر بچه همراه خود را مى بوسد، فرمود: اين بچه تو است؟ عرض كرد: آرى. فرمود: دوستش دارى، عثمان؟ عرض كرد: آرى به خدا، اى رسول خدا، او را دوست دارم! فرمود: آيا بر محبّتت نيفزايم؟ عرض كرد: چرا، پدر و مادرم فدايت. فرمود: هر كس كودك خردسالى از نسل خود را خوشحال كند، خداوند در روز قيامت او را خوشحال گرداند.

نمایش منبع

بازگشت به : دوست داشتن فرزند