حديث و آيات: منفورترين خصلت نزد پيامبر صلى الله علي...
الترغيب و الترهيب عن عائشة : ما كانَ مِن خُلقٍ أبغَضَ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن الكِذبِ ، ما اطَّلَعَ على أحَدٍ مِن ذاكَ بشيءٍ فيَخرُجُ مِن قَلبِهِ حتّى يَعلَمَ أنّهُ قد أحدَثَ تَوبَةً
رواهُ أحمَدُ و البَزّارُ و اللّفظُ لَهُ ، و ابنُ حبّانَ في صحيحهِ ، و لَفظُهُ قالَت :
ما كانَ مِن خُلقٍ أبغَضَ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن الكِذبِ ، و لَقد كانَ الرّجُلُ يَكذِبُ عِندَهُ الكِذبَةَ ، فما يَزالُ في نَفسِهِ حتّى يَعلَمَ أنّهُ قد أحدَثَ فيها تَوبَةً . و رواهُ الحاكمُ و قالَ : صحيحُ الإسنادِ ، و لَفظُهُ قالَت :
ما كانَ شيءٌ أبغَضَ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن الكِذبِ ، و ما جَرَّبَهُ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن أحَدٍ و إن قَلَّ ، فيَخرُجُ لَهُ مِن نفسِهِ حتّى يُجَدِّدَ لَهُ تَوبَةً .
رواهُ أحمَدُ و البَزّارُ و اللّفظُ لَهُ ، و ابنُ حبّانَ في صحيحهِ ، و لَفظُهُ قالَت :
ما كانَ مِن خُلقٍ أبغَضَ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن الكِذبِ ، و لَقد كانَ الرّجُلُ يَكذِبُ عِندَهُ الكِذبَةَ ، فما يَزالُ في نَفسِهِ حتّى يَعلَمَ أنّهُ قد أحدَثَ فيها تَوبَةً . و رواهُ الحاكمُ و قالَ : صحيحُ الإسنادِ ، و لَفظُهُ قالَت :
ما كانَ شيءٌ أبغَضَ إلى رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن الكِذبِ ، و ما جَرَّبَهُ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن أحَدٍ و إن قَلَّ ، فيَخرُجُ لَهُ مِن نفسِهِ حتّى يُجَدِّدَ لَهُ تَوبَةً .
الترغيب و الترهيب ـ به نقل از عايشه ـ : هيچ اخلاقى نزد رسول خدا منفورتر از دروغگويى نبود. هرگاه مطّلع مى شد كسى دروغى گفته است، مهر او از دلش بيرون مى رفت تا وقتى كه مى فهميد توبه كرده است
اين مطلب را احمد و بزّار با لفظ و تعبير خود و ابن حبان نيز در صحيحش نقل كرده اند. عبارت او چنين است : عايشه گفت : هيچ خصلتى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله منفورتر از دروغگويى نبود. گاه فردى نزد آن حضرت دروغى مى گفت و ايشان همچنان از او دلگير بود تا آنكه متوجّه مى شد از آن دروغ توبه كرده است. حاكم نيز اين مطلب را روايت كرده و گفته است : سندش صحيح است. عبارت حاكم چنين است :
عايشه گفت : نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله چيزى منفورتر از دروغ نبود و از هر كس دروغى، هر چند كوچك، مى شنيد، مِهرِ او را از دل خود بيرون مى كرد، تا زمانى كه آن فرد از آن توبه مى كرد.
اين مطلب را احمد و بزّار با لفظ و تعبير خود و ابن حبان نيز در صحيحش نقل كرده اند. عبارت او چنين است : عايشه گفت : هيچ خصلتى نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله منفورتر از دروغگويى نبود. گاه فردى نزد آن حضرت دروغى مى گفت و ايشان همچنان از او دلگير بود تا آنكه متوجّه مى شد از آن دروغ توبه كرده است. حاكم نيز اين مطلب را روايت كرده و گفته است : سندش صحيح است. عبارت حاكم چنين است :
عايشه گفت : نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله چيزى منفورتر از دروغ نبود و از هر كس دروغى، هر چند كوچك، مى شنيد، مِهرِ او را از دل خود بيرون مى كرد، تا زمانى كه آن فرد از آن توبه مى كرد.
نمایش منبع
- رسول خدا صلی الله علیه و آله 11014 حدیث
- فاطمه زهرا سلام الله علیها 90 حدیث
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 17430 حدیث
- امام حسن علیه السلام 332 حدیث
- امام حسین علیه السلام 321 حدیث
- امام سجاد علیه السلام 880 حدیث
- امام باقر علیه السلام 1811 حدیث
- امام صادق علیه السلام 6388 حدیث
- امام کاظم علیه السلام 664 حدیث
- امام رضا علیه السلام 773 حدیث
- امام جواد علیه السلام 166 حدیث
- امام هادی علیه السلام 188 حدیث
- امام حسن عسکری علیه السلام 233 حدیث
- امام مهدی علیه السلام 82 حدیث
- حضرت عیسی علیه السلام 245 حدیث
- حضرت موسی علیه السلام 32 حدیث
- لقمان حکیم علیه السلام 94 حدیث
- خضر نبی علیه السلام 14 حدیث
- قدسی (احادیث قدسی) 43 حدیث
- حضرت آدم علیه السلام 4 حدیث
- حضرت یوسف علیه السلام 3 حدیث
- حضرت ابراهیم علیه السلام 3 حدیث
- حضرت سلیمان علیه السلام 9 حدیث
- حضرت داوود علیه السلام 21 حدیث
- حضرت عزیر علیه السلام 1 حدیث
- حضرت ادریس علیه السلام 3 حدیث
- حضرت یحیی علیه السلام 8 حدیث
تــعــداد كــتــابــهــا : 111
تــعــداد احــاديــث : 45456
تــعــداد تــصــاویــر : 3838
تــعــداد حــدیــث روز : 685