حديث و آيات: داوود عليه السلام

عنه عليه السلام : إنّ اللّه َ تعالى أوحى إلى داوودَ عليه السلام : أنْ بَلِّغْ قَومَكَ أنّه لَيس مِن عَبدٍ مِنهُم آمُرُهُ بطاعَتي فيُطيعُني إلاّ كانَ حَقّا علَيَّ أن اُعينَهُ على طاعَتي ، فإنْ سَألَني أعطَيتُهُ ، و إنْ دَعاني أجَبتُهُ ، و إنِ اعتَصَمَ بِي عَصَمتُهُ ، و إنِ استَكفاني كَفَيتُهُ ، و إن تَوَكَّلَ علَيَّ حَفِظتُهُ ، و إن كادَهُ جَميعُ خَلقي كِدتُ دُونَهُ .

امام صادق عليه السلام : خداوند متعال به داوود عليه السلام وحى فرمود : اين پيام را به قومت ابلاغ كن كه هيچ بنده اى از آنان نيست كه او را به فرمانبرى از خود فرمانش دهم و فرمانم ببرد، مگر اينكه بر من است تا او را در راه طاعت خود يارى رسانم. پس اگر از من چيزى بخواهد، به او عطا كنم و اگر مرا بخواند جوابش دهم و اگر به من پناه آورد، پناهش دهم و اگر از من بى نيازى بخواهد، او را بى نياز گردانم و اگر به من توكّل كند، او را حفظ و نگهدارى كنم و اگر همه آفريدگانم بر ضد او دسيسه كنند، من مكر خود را به سود او به كار برم.

نمایش منبع

بازگشت به : داوود عليه السلام