حديث و آيات: ذو القرنين عليه السلام

الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا سُئلَ عن ذي القَرنَينِ أ نَبيّا كان أم مَلِكا ـ : لا نَبيّا و لا مَلِكا ، بَل عَبدا أحَبَّ اللّه َ فأحَبَّهُ اللّه ُ ، و نَصحَ للّه ِ فنَصَحَ لَهُ ، فبَعَثَهُ إلى قَومِهِ فضَربوهُ على قَرنِهِ الأيمَنِ ، فغابَ عنهُم ما شاءَ اللّه ُ أن يَغيبَ ، ثُمّ بَعَثَهُ الثّانيَةَ فضَرَبوهُ على قَرنِهِ الأيسَرِ فغابَ عنهُم ما شاءَ اللّه ُ أن يَغيبَ ، ثُمّ بَعَثَهُ اللّه ُ الثّالثَةَ فَمكَّنَ اللّه ُ لَهُ في الأرضِ ، و فيكُم مِثلُهُ ـ يَعني نفسَهُ ـ .

امام على عليه السلام ـ در پاسخ به اين سؤال كه آيا ذو القرنين پيامبر بود يا فرشته ـ فرمود : نه پيامبر بود و نه فرشته، بلكه بنده اى بود كه خدا را دوست مى داشت و خدا هم او را دوست داشت و براى خدا خيرخواهى مى كرد و خدا هم خيرخواه او شد. پس او را به سوى قومش فرستاد، امّا مردم بر شاخ راست سر او كوفتند. پس، ذو القرنين تا مدّت زمانى كه خدا مى خواست از ميان مردم ناپديد شد. سپس بار ديگر او را فرستاد و اين بار مردم بر شاخ چپ سر او كوفتند و او باز تا مدتى كه خدا مى خواست از ميانشان ناپديد شد. سپس بار سوم خداوند مبعوثش كرد و در زمين به او قدرت داد. نمونه او در ميان شما نيز هست ـ مقصود خود آن حضرت است ـ .

نمایش منبع

بازگشت به : ذو القرنين عليه السلام