حديث و آيات: برابرى مردم در مالِ خدا

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : لمّا وَلي عليٌّ عليه السلام صَعِدَ المِنبرَ، فحَمِد اللّه ُ و أثنى عليه، ثمّ قالَ :إنّي وَ اللّه لا أرْزؤكُم .مِن فَيئكُم دِرهَما ما قامَ لي عِذْقٌ بيَثرِبَ ، فليَصدُقكُم .أنفسُكُم؛ أ فتَرَوني مانِعا نَفسي و مُعطيكُم؟! .
فقامَ إلَيهِ [ أخوهُ] عَقيلُ فقالَ لَه : و اللّه ِ لتَجعَلُني و أسوَدَ بالمدينَةِ سَواءً ! فقالَ : اجلِسْ، أ ما كانَ ههُنا أحَدٌ يَتَكلَّمُ غيرُكَ ؟ و ما فَضلُكَ علَيهِ إلاّ بِسابِقَةٍ أو تَقوى ! ! .

امام صادق عليه السلام : امام على عليه السلام هنگامى كه خلافت را به عهده گرفت بالاى منبر رفت، بعد از حمد و ثناى خداوند فرمود: به خدا قسم تا وقتى حتى يك درخت خرما از من در يثرب سر پا باشد من از غنايم (خراج) شما درهمى براى خود بر نمى دارم. (اكنون) صادقانه بينديشيد. آيا فكر مى كنيد من كه خودم را محروم مى كنم به شما [بيشتر از حقّتان] عطا مى كنم ؟!
در اين هنگام عقيل برخاست و گفت : بخدا قسم مرا با سياهى از سياهان مدينه يكسان قرار مى دهى؟ حضرت فرمود : بنشين، كس ديگرى غير تو در اين جا نبود كه سخن بگويد؟! تو را بر آنان برترى نيست مگر به سابقه ايمان يا تقوا!

نمایش منبع

بازگشت به : برابرى مردم در مالِ خدا