کتابخانه احادیث شیعه

حديث و آيات: مال از آنِ خداست.

عنه عليه السلام : أ تَرى اللّه َ أعطى مَن أعطى مِن كرامَتِهِ علَيهِ ، و مَنعَ مَن مَنعَ مِن هَوانٍ بهِ علَيهِ ؟! لا ، و لكنّ المالَ مالُ اللّه ِ يَضَعُهُ عِندَ الرّجُلِ وَدائِعَ ، و جَوّزَ لَهُم أن يأكُلوا قَصدا ، و يَلبَسوا قَصدا ، و يَنكِحوا قَصدا ، و يَركَبوا قَصدا، و يَعودوا بِما سِوى ذلكَ على فُقَراءِ المؤمنينَ ، و يَلُمُّوا بهِ شَعثَهُم ، فمَن فَعَلَ ذلكَ كانَ ما يَأكُلُ حَلالاً ، وَ يشرَبُ حَلالاً ، و يَركَبُ و يَنكِحُ حَلالاً ، و مَن عدا ذلكَ كانَ علَيهِ حَراما
«لا تُسْرِفوا إنّهُ لا يُحِبُّ المُسْرِفينَ» .حديث ، أ تَرَى اللّه َ ائتَمَنَ رجُلاً على مالٍ ، لَهُ أن يَشتَريَ فَرَسا بعَشرَةِ آلافِ دِرهَمٍ و يُجزيهِ فَرَسٌ بعِشرينَ دِرهَما ؟ و يَشتَريَ جارِيَةً بألفِ دينارٍ و يُجزيهِ بعِشرينَ دينارا ؟ و قالَ : «لا تُسْرِفوا ···» ! .حديث
امام صادق عليه السلام : فكر مى كنى خداوند كه به كسى چيزى داده به خاطر اين است كه در پيشگاه او احترام دارد و به كسى كه چيزى نداده براى اين است كه در نظر او خوار و بى مقدار است؟ نه، بلكه اموال از آنِ خداست كه نزد انسان به امانت مى گذارد و به ايشان اجازه مى دهد كه با رعايت ميانه روى بخورند و بپوشند و ازدواج كنند و وسيله سوارى بخرند و سوار شوند و مازاد بر آن را به مؤمنان نيازمند بدهند و بدين وسيله آنها را از پريشانى برهانند. پس هر كه چنين كند، آنچه مى خورد و مى نوشد و سوار مى شود و ازدواج مى كند حلال است و هر كه از اين حد تجاوز كند، بر او حرام باشد
«اسراف نكنيد كه خدا اسرافكاران را دوست ندارد»، آيا خيال مى كنى خداوند كه مالى را به امانت به مردى داده، او حق دارد اسبى را به ده هزار درهم بخرد، در حالى كه اسب بيست درهمى هم برايش كافى است؟ يا كنيزى را به هزار دينار بخرد، در صورتى كه كنيز بيست دينارى هم او را كفايت مى كند؟ حال آنكه فرموده است : «اسراف نكنيد···» !
نمایش منبع


حدیث روز

امام على عليه‏ السلام:

إنّي اُحَذِّرُكُمُ الدُّنيا ؛ فَإِنَّها حُلوَةٌ خَضِرَةٌ، حُفَّت بِالشَّهَواتِ ، وتَحَبَّبَت بِالعاجِلَةِ ، وراقَتبِالقَليلِ ، وتَحَلَّت بِالآمالِ ، وتَزَيَّنَت بِالغُرورِ . لا تَدومُ حَبرَتُها، ولا تُؤمَنُ فَجعَتُها ، غَرّارَةٌ ضَرّارَةٌ ، حائِلَةٌ زائِلَةٌ ، نافِدَةٌ بائِدَةٌ ، أكّالَةٌ غَوّالَةٌ؛

من، شما را از دنيا برحذر می‌دارم؛ زيرا كه دنيا شيرين و خرّم است و تمايلات نفسانى آن را در ميان گرفته است؛ با لذّت‏هاى زودگذرش دل می‌بَرَد و با [متاع] اندكِ خود، جلوه‏‌گرى می‌کند؛ به آرزوها آراسته است و با زيور فريب، خود را می‌آرايد؛ ناز و نعمتش پايدار نيست و از مصائب آن، ايمنى نيست؛ گول‌زننده است و آسيب‌‏رسان؛ دگرگون‌شونده است و زوال‏‌پذير؛ پايان‏‌پذير است و نابودشونده؛ آدمخوار است و مرگبار.

تحف العقول، ص 180

احادیث معصومین

حمایت از پایگاه
آمار پایگاه کتابخانه احادیث شیعه

تــعــداد كــتــابــهــا : 111

تــعــداد احــاديــث : 45456

تــعــداد تــصــاویــر : 3838

تــعــداد حــدیــث روز : 685